Houtzagerij 'de Pauw' aan het Buizendijkje.
f T~^\e Pauw' in de jaren vijftig was een breed en vlak stuk aan de oostkant
jL^van het Buizendijkje. Met aan de Beemsterringvaart een strook van
een meter of twintig lang, die achter de schoeiing was opgevuld met onkan-
te brokken beton. In de onderdijk aan de westkant stond een grote houtwal
van wilgebomen met erachter een met elzebomen omzoomd stuk land waar
volkstuinen lagen. Er stonden slabonen, aardappels, uien, wortelen, andij
vie en wat verder aan groenten op het menu van die dagen te vinden was.
Bij 'de Pauw' werd veel gezwommen in die dagen. Er lagen dan her en
der in het gras hoopjes jongenskleren: korte broek met bretels, hutten, ge
blokte kniekousen, onderbroek, interlokje en overhemd, met eroverheen
een handdoek. De meisjes verkleedden zich een stukje verderop tussen op
schietend riet, zuring, boterbloemen en fluitekruid. Preuts? Ach welnee.
Hun hoopjes kleren waren: ondergoed, een jurkje of een rok met bloes,
sokken, schoenen en een strik voor in het haar. Ook een handdoek, een
kleine, want badlakens bestonden niet.
Op het brede stuk, waar tussen het gras opvallend veel zilverschoon
groeide, lagen, zaten en holden de zwemmers en zwemsters door elkaar.
Zonnebadend en veel pratend met elkaar. Waarover? Bijvoorbeeld over het
aantal gerooide 'kissies piepers' van de afgelopen dag. Of over de laatstge-
reden etappe in de Tour de France. Toen op een keer de drager van de gele
trui Wim van Est in een ravijn getuimeld was. Met leren valhelmpje, vliege-
niersbril, reservebandje om de schouders en zijn Pontiachorloge om de
pols. Over zulke dingen werd gekletst.
Vooral op zondagmiddagen was het er heel druk. Als zoiets zich anno
1999 zou voordoen dan werd dit onmiddellijk als oeverrecreatie bestempeld
en stond er de onvermijdelijke patatkar. Toen niet, nee op weg naar huis
ging je een ijsje halen bij Oosterbaan aan de Rechtestraat. Een van een dup
of soms weieens een 'spatsie' of een oublie van een kwartje.
Er lag tussen de betonblokken aan de waterkant één plat stuk waar je
vanaf kon duiken. Maar als zwemmer stal je de show pas, als je van de
kruin van de dijk een aanloop nam, over de brokken beton heen dook en in
de Ringsloot plonste. Wel met gesloten voeten graag.
'De Pauw'
De stukken grintbeton die aan de Ringvaart en in de onderdijk bij de
houtwal lagen waren restanten van de stoomhoutzagerij 'de Pauw' die rond
1916 gesloopt werd. De zagerij was aan het Buizendijkje gebouwd op de
plaats waar eerder een houtzaagmolen met dezelfde naam stond. De pauw,
99
