aangegaapt door iedereen, want vol
belangstelling keek men toe waar ze
nu zou blijven. Het opjagen gebeurde
nog een paar keer en zo ging de tijd
toch nog snel voorbij, want plotseling
begon het orgel te spelen en vulde de
hele kerk zich met muziek;
misdienaars kwamen binnen en lieten
de schellen rinkelen en uit de sacristie
kwam de pastoor met twee paters te
voorschijn.
'Het is met drie Heren', fluisterde
vader me toe, alsof ik dat zelf al niet
gezien zou hebben. Nog altijd kwamen
er mensen binnen, die overal naar een
plaatsje zochten en zelfs tot helemaal
vooraan gingen en toen weer via het
andere zijpad terug kwamen. Eigen
schuld natuurlijk, maar het zal je maar
overkomen, zo voor aap te moeten
open. Soms had iemand geluk. Die Maarten Plukker 1922-1981)
kon zich nog ergens tussen wurmen,
maar de meesten moesten blijven staan, want ook de armen-bankjes, die
geen vaste plaats hadden, waren al lang vol.
Het kwam me voor, dat het koor mooier zong dan anders en dat vader
danig had overdreven, toen hij de zangers eens 'een stel brui-kikkers' had
genoemd. Ook was het lekker warm en er werd lekker veel gewierookt,
zodat de nachtmis me uitstekend beviel. Toen een van de paters het
kerstverhaal voorlas - pastoor was zeker niet goed bij stem, anders zou hij
het beslist zelf wel gedaan hebben - had ik me dat nog nooit zo goed
kunnen indenken als deze nacht.
En het hinderde dan ook niet dat alles wat langer duurde dan anders,
ofschoon - dat moet ik eerlijk toegeven - ik het wel genoeg vond, toen
pastoor ten slotte het 'Ite Missa est' gezongen had. Maar iedereen bleef
zitten en wachten en daar begon tot mijn verwondering een tweede,
gewone H. Mis en later zelfs nog een derde, waaronder iedereen te
communie ging. Maar het orgel was nu kerstliedjes beginnen te spelen, en
het koor zong erbij, en dat was wel weer heel mooi en feestelijk, zodat ik
dat van die 'bruikikkers' niet begrijpen kon. De herders, die erbij geweest
waren, zouden 'De herders lagen bij nachte' niet mooier gezongen kunnen
hebben, maar het 'mooiste was natuurlijk 'Stille Nacht', omdat het zo
gevoelig is.
113
