Het Galgenlandje
Ik wil even reageren op de "kerstprent", welke volgens Piet Leguit "Het
Galgenlandje" betreft.
Ik meen dat het lag aan de Zuiddijk, even voor "De Krom". Ik weet dat daar
een eilandje heeft gelegen. Als dat hetzelfde is wat Piet Leguit bedoelt, dan is
dat de plaats waar iets ergs is gebeurd, toen ik zes of zeven jaar was. Ik meen
dat het in de maand november is geweest, maar heel precies weet ik dat niet
meer. Wel dat ik met waterpokken in bed lag. Er stak op die bewuste avond
een hevige storm op. En het kon waaien, op het Zuid!
Jan Ruiter, die op het eind woonde, had op dat eilandje een paar schapen
lopen. Hij wilde toen die schapen thuis halen en ging met zijn vrouw, die
Oortwijn heette, met een roeibootje naar dat galgenlandje. Het was moeilijk
die schapen in het bootje te krijgen in dat vreselijke weer.
Gevolg was dat het bootje is gekanteld en dat vrouw Ruiter toen is
verdronken. Dat heeft op mij, als klein meisje, diepe indruk gemaakt, zodat
ik het nooit ben vergeten.
Ongeveer ter plaatse had later de r.k. voetbalclub "Dreo" haar voetbalveld,
met een brug over de sloot.
Annie Pauw-Dekker
Naschrift: Het noodlottig gebeuren waardoor de vrouw van Jan Ruiter
verdronk, is mij vele jaren geleden verteld door Klaasje Bankersen-Ruiter,
alsmede door Jan Marrees.
Marrees was, meen ik degene dje te hulp snelde, toen hij in de stormwind
het hulpgeroep van Ruiter en zijn vrouw hoorde. Maar hij kwam te laat om
vrouw Ruiter nog te kunnen redden.
De kerstprent leverde ook een reactie op van Freek Woestenburg, die mij
vertelde dat op het Galgenlandje (de naam kende hij overigens niet) in zijn
jonge jaren wel de Sintermaartenfikkies werden gestookt. De Rijp had
voorheen naast de traditie met de lampions de traditie van "fikkies" en
donderbussen op 11 november.
Het Galgenlandje heeft gelegen pal tegenover de woning van Martin
Dalenberg, tussen het huidige kruispunt Julianalaan-N244 en het
fietstunneltje. Dat was, langs de Zuiddijk gemeten, halverwege de slagerij van
Van der Heide en De Krom. Het staat op de topografische kaart (stafkaart)
van 1971 nog als een langwerpig eilandje getekend. Het is verdwenen door de
aanleg van de provinciale weg, dwars er overheen.
Cor Booy
28
