Voorwaarts), Boersma uit Wormerveer (een motorvrachtboot) en de firma
Kaars Sypesteijn uit Krommenie" (een of meer motorvrachtboten). Naast de
nieuwbouw werd (vanaf 1935) ook veel onderhouds- en reparatiewerk uit
gevoerd. Een bescheiden extraatje kwam uit de verhuur van vletten. Verder
duikt ook regelmatig het verlengen van vrachtschepen op of de ombouw van
een zeilschip tot een motorvrachtschip, onder meer voor Van Leeuwen uit
Vreeswijk. Het verlengen van schepen vond plaats op de 'nieuwe' helling.
Bij een geklonken schip werden voor- en achterschip gescheiden door met een
beitel de koppen van de klinknagels te slaan en de restanten van de nagels er
met een drevel uit te tikken. Een gelast schip werd met een snijbrander in
tweeën gesneden. Daarna werden de beide delen vijf of zes meter (net wat
nodig was) uit elkaar getrokken. Met behulp van een eenvoudige, door
Cor Bommer gebouwde kraan naast de helling werden de ijzeren platen voor
het nieuwe tussenstuk op hun plaats gehesen en vervolgens vastgeklonken of
gelast.
De door Theun van den Beidt op hoge leeftijd geschreven herinneringen geven
een aardig beeld hoe hij in de eerste jaren, tot de werf enige bekendheid had
gekregen, aan z'n opdrachten kwam. Hij ging eropuit en pakte een kans waar
hij die zag. Een voorbeeld: hij ging (met de fiets) naar Amsterdam, want hij
had gehoord dat schippers en aannemers bijeen kwamen in café De Oude
Karseboom in de Kalverstraat. Op die schippersbeurs leerde hij Zwaag
kennen waar hij in de jaren tot 1929 negen passagiersbootjes voor zou
bouwen. Een tweede voorbeeld. In diezelfde tijd had hij op de koop een
vijftien meter lange sleepboot gebouwd, die hij door Matser en Hamstra uit
De Rijp af zou laten timmeren. Omdat Theun weinig of geen ervaring met
scheepstimmerwerk had, zocht hij een voorbeeld op en ging - uiteraard weer
op de fiets - naar Amsterdam om zo'n sleepboot te bekijken. De jongen, die
hem het bootje het zien zei: "mijn vader wil er een grotere sleepboot bij laten
bouwen"; hij zou Theuns verzoek of hij ook prijs mocht opgeven aan zijn
vader doorgeven. En zondagmorgen kwam zijn vader naar mijn toe en
bekeek het bootje wat klaar was, en dat maakte een goede indruk, dat ik
mocht ook prijs opgeven. En de prijs van mijn was 500 gulden lager als van
die andere scheepsbouwer, dus ik zou dat bootje bouwen. Maar ik moest er
4000 gulden op te goed houden en het koste 7000 gulden, dus dat was nog
een heel waagstuk. Maar ik heb het toch gedaan en het is alles goed gegaan,
hij heeft mijn op tijd afbetaald en door deze bouw verkocht ik ook dat
32
