7cn
st-Graft-
ad immers
•ige "Chro-
iboot een
n het
het op
j de over-
3 r ve r-
>ers ging
3ze tijd
t toen
ge 'boer-
iton Ca-
hool. Dat
s bij zo'n
;n, ter-
rook al
;n. Zo
laar lang s
19
Het systeem werkte, al ging het niet snel. Totdat ze op
eens een paal misten. Hoe ze zochten, ze vonden wel el
kaar, maar niet de paal. Veel later zou blijken dat er wel
twee waren omgevallen en onder water verdwenen.
Aetse en Uilke raakten weer aan het dwalen over het mis
tige meer. Plotseling vonden ze een paal en een damhek.
Vlak achter de boerderij van Klaas Beets, op nog geen kilo
meter van de plek waar de hele expeditie was begonnen.
Toch gaf deze vondst de roeiers nieuwe moed, want boerde
rij Beets lag en ligt precies aan het eind van de lijnrechte
Graftdijkerweg en "De Ceres" recht er tegenover aan het
begin.
Weg opeens weg
"We gaan niet roeien, maar bomen. Dan houden we voe
ling met de weg", opperde de één en de ander stemde in. Op
nieuw ging het goed, totdat. beiden vrijwel tegelijk geen
weg meer onder de als vaarboom gebruikte roeispaan voel
den.
Ik blijf stil liggen. Roei jij om me heen dan moet je
de weg weer vinden", ried Aetse aan. Uilke deed aldus, on
derwijl weer fluitend. Hij bleek een cirkel om Aetse heen te
roeien, maar vond de weg niet. Toen gezamenlijk op goed
geluk. En jawel, na weer geruime tijd roeien, waarbij bei
den inmiddels alle notie van tijd en richting hadden verloren,
kwamen ze onverwachts ineens bij "De Ceres".
De twee Italianen werden zo goed mogelijk gel'nstalleerd
waarna voor Aetse en Uilke de terugweg wachtte. Ze beslo
ten "op zeker" te spelen, door de Middelweg te volgen in
westelijke richting tot de "kaai" en die daarna te volgen
langs de boerderijen van Van Petten en Willig. De rietplui
men langs het weggetje tussen deze twee boerderijen zouden
ook weer prima als bakens dienst kunnen doen.
Echter, nog vóór de mannen de "kaai" hadden bereikt,
raakten ze weer de Middelweg kwijt. In de mist gleed op
eens de schim van een tak langs hen heen. En nog een. Het
bleek een hele boomgaard en Uilke herkende hem: "We zitten
achter de boomgaard van Kees Jongens en als we zo door
roeien, komen we in Spijkerboor". Dat is precies de andere
kant uit dan waar ze naartoe moesten. Maar, met gewende
stevens stootten ze inderdaad na enige tijd op de kaai vlakbij
boerderij Van Petten. Toen was via de rietpluimen ook de
plek gauw gevonden, waar Aetse met zijn boot over de dijk
moest om de oversteek over het kanaal naar huis te kunnen
maken.
