Drumband marcheert door de Keizerstraat, op de achtergrond de Vivo-winkel van Van Rossum met op de stoep de grote
transportfiets. (Foto: W. van Rossum, 1955)
en de meisjes in petticoats. De jeugd
die in navolging van Elvis Presley
wel heel lichamelijk danste op een
nieuw soort muziek, de rock-'n-roll
- waarvan deftige muziekrecensen
ten overigens niets moesten weten.
De film Rock around the clock
van Bill Haley zorgde voor menig
opstootje voor de deur van de bio
scoop. In Leeuwarden werd de film
eind '56 zelfs verboden door de bur
gemeester. De kranten stonden vol
zorgelijke beschouwingen. Tot zover
Geert Mak.
Ook in het Helderse was het bij tijd
en wijle onrustig, tekent Vermooten
op. Hij haalt een rel aan die zich
in oktober 1956 afspeelde voor de
deur van een middenstander in de
Keizerstraat. De winkelier maakte
er een gewoonte van om sportuit
slagen aan het raam te omlijsten
met het luide rockmuziek. De jeugd
van toen vond het prachtig, dromde
samen voor de winkel, danste, had
plezier, er gebeurde iets. Maar....
oom agent was niet gediend van het
gegil en geschok. Hij sommeerde
de winkelier dan ook om de mu
ziek uit te zetten, waarop de sa
mengeschoolde jongeren in woede
uitbarstten met de dienderfiets als
jammerlijk doelwit. Vermooten:
"De agent trok zich terug, zette
koers naar het politiebureau aan de
Kerkgracht, achtervolgd door een
joelende en fluitende horde jonge
ren. Een plaatselijke verslaggever
beschreef de groep als 'zuurstokken-
jeugd'."(p. 418)
Heftiger waren jeugdrellen in au
gustus 1959 die de Helderse politie
met de lange lat te lijf ging. Dit
onder toeziend oog van burgemees
ter Rehorst persoonlijk. Helaas
verzuimt Vermooten hier (p. 418)
te melden waar het nu allemaal om
ging-
Reljeugd, ook de marinestad kreeg
er mee te maken. Een beetje, want
Den Helder was en bleef in de jaren
vijftig een overzichtelijke provincie
stad, een braaf oord waar gewerkt,
gewoond, gerecreëerd, gesport, ge
trouwd en gerouwd werd.
Een duizelingwekkend feest van
herkenning. Dat is de sterke kant
van Vermootens Den Helder in de
jaren '50. Zwak echter vind ik zijn
ouderwetse woordgebruik en vaak
omslachtige redeneringen. Maar
dat is nu eenmaal de stijl van Ver
mooten. Het boek moet ook maar
niet langs de meetlat van de profes
sionele historicus gelegd worden.
Dit laatste zou trouwens niet fair
zijn, want de auteur is nu eenmaal
niet academisch geschoold. Marinus
Vermooten is een kronikeur die min
of meer belangwekkende Helderse
historische gebeurtenissen in woord
en beeld vastlegt voor het nage
slacht. Dat is zijn kracht en verdien
ste, wat onverminderd geldt voor
zijn Den Helder in de jaren '50.
Het boek kost 25 euro. Vrienden
van Den Helder betalen er 20 euro
voor.
5
