De loodsen met de bemanning in vol ornaat op het achterdek van de loodsschoener 'Texel-IJmuiden Nr. 3'.
Texel-IJmuiden Nr.3
Van de schoener 'Texel-IJmuiden
Nr. 3' zijn een zestal journalen be
waard gebleven die de periode van
maart 1921 tot en met augustus
1928 beslaan.
De 'Nr. 3' was een stalen schoener,
gebouwd in 1903, ongeveer 24 me
ter lang en 6,3 meter breed met een
diepgang van 2,60 meter. Ze was
niet uitgerust met een motor en
werd daarom meestal naar buiten
of naar binnen gesleept door een
sleepboot van Wijsmuller, zoals de
'Drente' en de 'Assistent'.
Uit de journalen blijkt echter ook
dat sommige loodsschippers als het
even kon alles zeilend deden. Toen
loods P. Steegers vanaf augustus
1924 loodsschipper le klas werd,
staat er regelmatig in het journaal
geschreven dat hij de schoener naar
binnen zeilde tot de ligplaats. Of
hij liet zich tot net buiten de haven
brengen door de sleepboot en zeilde
dan zelf het Schulpengat uit.
Eenmaal buiten zijnde werd de
loodsvlag in top gehesen, ten teken
dat men loodsdienst kon verrichten.
Dit was aanvankelijk een blauwe vlag
met daarin in wit het nummer van
de loodsboot, in dit geval een 3. La
ter werd dit een blauwe vlag met de
witte letter L.
Over het algemeen werd eerst naar
het lichtschip 'Haaks' gezeild om
daar de post af te geven en daarna
ging men terug naar de kruispost.
Dat lukte niet altijd door de weers
omstandigheden, maar dan werd de
post een andere dag gebracht.
Bemanning
De bemanning bestond uit ongeveer
10 man. Een loodsschipper, een
paar matrozen en loodskwekelingen
en meestal vier loodsen. Als een
stuurman van de koopvaardij in die
jaren bij het Loodswezen naar de
baan van loods solliciteerde, begon
deze helemaal onderop. Dat wil
zeggen hij moest eerst een aantal
jaren meevaren op de loodsboot
de 'Zeemeeuw', een tot motorschip
verbouwde stalen loodsschoener (ex
'Terschelling en het Vlie Nr.3') het
over.
Loodsen in werkkleding aan boord van de 'Nr. 3'
varend op zee. Let op het schoeisel.
18
