Mijn herinneringen aan Den Heider (5)
Andere evenementen waren de jaar
lijks, gedurende het Pinksterweekein-
de, plaats vindende Pinksterconferen
ties (Pico's) op verschillende plaatsen
op kampeerterreinen, zoals die in
Schoorl en Petten. Op de Pinkster
conferenties kwamen dan jongeren
uit heel Noord-Holland samen. Daar
naast waren ook de jaarlijkse kampen,
waarvan ik er een heb meegemaakt,
op Texel gehouden in een boerderij
die vlakbij 'De Slufter' gelegen was.
Dit waren enorme belevenissen
waarbij bedacht moet worden dat va
kanties, zeker die waarbij grote reizen
werden ondernomen, in die tijd in het
algemeen alleen maar weggelegd wa
ren voor de beter gesitueerden.
Overigens heb ik vanaf mijn acht
tiende elk jaar landelijke zeilkampen
van de VCJC in Friesland geleid.
Beginnend als zeilinstructeur, later als
KC kampcommandant) en uitein
delijk als HL/KC, de combinatie van
Hoofdleider en KC. De hoofdleider
was daarvóór meestal een dominee,
maar bij gebrek daaraan werden beide
functies ook wel gecombineerd. Je
moest dan niet alleen voor de techni
sche leiding zorgen, maar werd ook
van je verwacht dat je iets aan het
geestelijk welzijn zou doen. Ik heb het
leiden van deze kampen volgehouden
tot mijn dertigste, toen wij onderwijl
twee kinderen hadden.
In het begin ging Lusien nog mee,
zij als Ma (degene die samen met
de kampdeelnemers voor het eten
zorgde), tot er kinderen kwamen en
zij gedurende de kampen op onze
zoon paste.
Op de VCJC kreeg ik, hoe kan het
anders op een gemengde jeugdvereni
ging, verkering. Op een avond, dat ik
bij het meisje met haar hele familie
thuis zat, werd er gebeld. Een van de
anderen deed de deur open en een
niet al te grote man kwam binnen,
ging op de punt van een stoel zitten
en haalde een opschrijfboekje te voor
schijn en zei "Is er nog wat nodig?"
Ik dacht "dat is de kruidenier die de
boodschappen komt opnemen", het
was toen immers nog zeer gebruike
lijk dat de kruidenier langs kwam om
de bestellingen in het boekje te schrij
ven die dan later bezorgd werden.
Wie schetst echter mijn verbazing
toen mijn schoonmoeder in spé zei
"ja dokter, drie buisjes Aspirine" en
verder een hele waslijst met zaken die
je via een doktersrecept kon krijgen.
Toen ik mijn verbazing aan mijn ver
kering liet blijken, zei ze: "ja, maar de
dokter is een huisvriend van ons".
Het toeval wilde dat ik een paar
maanden later aan het werk ging in
een in aanbouw zijnde, vrij grote
vrijstaande woning. Deze bleek het
eigendom te zijn van de betreffende
arts. Die had een grote klantenkring
van marinepersoneel opgebouwd en
daarmee de afspraak gemaakt dat
zij de declaraties van de bezoeken
Kermis in Huisduinen
instuurden en dan van elke tien be
zoeken er slechts negen betaalden
(die negen kregen ze namelijk van
de marine vergoed) en op die wijze
ontving de huisarts, voor toenmalige
begrippen, forse bedragen voor zijn
avondlijke bezoeken. Overigens ging
ook deze kruik natuurlijk zo lang te
water tot ze brak, want na een periode
van enkele jaren werd de betreffende
arts op het matje geroepen en is hij
geloof ik zelfs veroordeeld voor dit
soort praktijken.
Kermis Den Heider-Huisduinen
Het vermaak van de jeugd, maar ook
van de volwassenen bestond deels uit
de jaarlijks, zowel in Huisduinen als
in Den Helder, gehouden kermis.
In Huisduinen werd ze gehouden
midden in het dorp vóór de kerk en
het was, zeker bij goed weer, een grote
trekpleister voor de jeugd uit de wijde
omtrek. De Helderse kermis werd
gehouden op het terrein langs de Ka-
naalweg tegenover de Loodsgracht en
was natuurlijk veel groter dan die van
Huisduinen. In het begin stond er bij
134
