Visnet (fuik) aan een kaapstander op de dijk (beeldbank HHV)
We speelden daar rond de altijd aan
wezige visvletten die met behulp van
kaapstanders op de dijk getrokken
werden. Alleen wanneer er storm
op komst was werden ze verder tot
achter de dijk getrokken en werd het
gat in de dijk waar ze doorheen ge
trokken werden afgedicht met zware
vloedplanken. Overigens was daar
ook een opslagplaats van Rijkswater
staat waar onder andere zware, ge
teerde houten bielsen waren opgesla
gen. Het is in die tijd, zeker tijdens de
strenge en lange winter van '47, wel
voorgekomen dat op deze voorraad
door onbevoegden een aanslag is ge
pleegd. De toewijzing van steenkolen
was in die tijd nog steeds minimaal
en dus werden er allerlei manieren
verzonnen om aan voldoende brand
stof te komen. De daders waren ove
rigens gemakkelijk aan te wijzen ge
weest, want de rook die uit de kachels
opsteeg die met de bielzen gestookt
werden was gemakkelijk te herkennen
aan geur en zwartheid.
Winters vermaak
Gedurende de winter werd er na
tuurlijk geschaatst en het is in die
jaren regelmatig voorgekomen dat de
grachten rond fort Erfprins helemaal
bevroren waren. We gingen daar dan
met hele ploegen kinderen schaat
sen en terugdenkend ben ik er van
overtuigd, dat strenge winters in die
tijd vaker voorkwamen dan de laatste
jaren.
Vermaak
Naast het spelen op straat, waarbij
uiteraard de spelletjes werden ge
speeld die toen gebruikelijk waren als
'verstoppertje' en 'belletje trek' was er
natuurlijk ook nog ander vermaak.
Een van de bronnen die bij mij een
belangrijke rol speelden was de radio.
Na enkele minder succesvolle pogin
gen lukte het mij een kristalontvanger
te bouwen waarmee ik, met enige
moeite, 's avonds in bed de radio kon
ontvangen. Overigens waren we in de
woonkamer in het gelukkige bezit van
een eigen ontvanger, in tegenstelling
tot een groot deel van de bevolking
dat het met de enkele zenders moest
doen die via de radiodistributie wer
den verspreid. De kabels hiervan
lagen door heel Den Helder en ieder
die daarvoor in aanmerking wilde
komen kon er op aangesloten worden.
De prijs lag, als ik me niet vergis, in
de buurt van f. 0,50 per maand
Doordat wij over een eigen ontvanger
beschikten en ik een vrij lange anten
ne vanaf de schoorsteen naar een paal
op het erf had gespannen, konden wij
ook veel buitenlandse zenders ont
vangen. Een van mijn meest favoriete
zenders was de AFN (American For-
ces Network). Deze zender verzorgde
uitzendingen voor de Amerikaanse
troepen in Duitsland. Zodra mijn
huiswerk gedaan was, luisterde ik
ook veel naar die zender. Een van de
programma's die ik mijn nog goed
herinner, was een programma met
de titel 'There's music in the air', dat
elke werkdag van 19.00 tot 20.00 uur
werd uitgezonden. Eigenlijk mis ik
de formule die daar gebruikt werd
11