mm-
'SZ
<mê:.
Firina L. Büter Wzn.
w
tijd dierenarts is geweest in Juliana-
dorp - en Tineke Besier die dicht bij
mij woonde en waar ik vrij intensieve
contacten mee onderhield. In de ho
gere klassen hebben we dikwijls hele
vrijdagavonden met de rest van de
familie, bestaande uit haar moeder,
mijn vader en mijn moeder, besteed
aan het oplossen van de cijfersommen
die wij elke week meekregen als huis
werk. Zover ik weet is zij later lerares
lichamelijke opvoeding geworden.
Dan waren er verder nog Guus Ko
ningstem, Maarten van Veen, de
zusters Wil en Nel v.d. Ent,
André v.Schaik (zijn broer
is jarenlang hoofd
van de school in
Tijdens de pauzes op school speelden
we allerlei, intussen waarschijnlijk
deels vergeten, spelletjes. Zoals 'zak
doekje leggen' en 'kom hier Rosa'. Een
extra bijzonderheid was, dat op het
schoolplein van school 8 ook de bak
kerij van Mahieu gevestigd was en
dat er, bij goed weer, vrijwel dagelijks
grote hoeveelheden brood buiten
op het schoolplein lagen af te koelen
nadat ze uit de oven waren gehaald,
terwijl je in de buurt van de bak
kerij altijd het getjilp van krekels
hoorde.
iw
Julianadorp
geweest),
Lutta
Klein-
veld,
dochter
van het
hoofd van
de ULO in de
Molenstraat,
Ans Smit, Nel
Mooiman (bei
den later in de
verpleging), Luit
Bakker, wiens va
der leraar was aan de
zeevaartschool, Hans
Coomans, volgens mij
later ook leraar geworden,
Jan Fokkens, de zoon van
een leerkracht van de ULO
aan de Pasteurstraat, die er he- L
vig onder leed dat zijn wortels in
het, als communistische enclave,
bekende Finsterwolde lagen. Hij is
rechten gaan studeren en later enige
tijd gedeputeerde geweest in de Staten
van Gelderland en dan was er nog de
zoon van de groenteboer op de hoek
van de Herzogstraat en de Kruger-
straat, waar ik alleen de voornaam
'Jaap' nog van weet
De weg naar school
liep voor mij via de
Singel, de Ce-
lebesstraat,
de Ban-
T>:i;
Breewa(ers(ra«< 60 - HELDER
- TELEFOON 245
-»■.-» •- .-AS
KRUIDENIERS-, GRUTTERS-
EN KOLOHlALEWA.REN
Wijnen, Limonadesiropen en Comestibles
FIJNE VL.EE S£,H WAREN
(Machina^T gesneden)
k, Suikerwerken en Cacao
-tg;
''Gw;
kastraat,
de
Lombok
straat, de
pT' W Ambon-
iraff straat, De la
Reij straat naar
G' de Herzogstraat.
;;\|f Op de hoek van
*:**- de Ambonstraat
en de Soembastraat
was de winkel van
kruidenier Büter. Een
van de heerlijkheden die
hij verkocht heette 'mol-
lebonen'(gepofte en gezou
ten bruine bonen) waar ik
als kind gek op was en die je
4* voor vijf cent per puntzak bij
hem kocht. Een andere onder
neming waar je langs kwam was
de stomerij van de fa. Roovers waar
ik dikwijls wel even binnen ging om
de gang van zaken in zo'n stomerij
nader te bekijken. Op de hoek van De
la Reijstraat en de Joubertstraat was
dan nog een slager (Broeder?) waar je
voor een paar centen een stukje worst
kon kopen. Niet dat dit zo dikwijls
mogelijk was, want veel geld had je
natuurlijk niet tot je beschikking.
Van de leerkrachten waar ik in de
derde klas mee te maken heb gehad
weet ik de naam niet meer. Des te
beter weet ik nog de naam van de
onderwijzer van de vierde en vijfde
klas. Dit was namelijk meneer Smit,
een man met een grote wijnvlek in
zijn gezicht (regelmatig genoemd op
schoolbank.nl). Hij was daarom bij
de leerlingen het meest bekend onder
zijn bijnaam 'Puisie'. Aan hem heb
ik nog vele jaren met zeer gemengde
gevoelens teruggedacht.
Enkele incidenten die op de school
voorvielen herinner ik me nog wel.
Zo is het een keer voorgekomen dat
een van de leerlingen zo kwaad werd,
dat hij een vechthouding aannam
tegen meneer Smit. Een gedragspa
troon dat, zeker in die tijd, vrij zware
gevolgen had. Overigens kwam dit
ook gedeeltelijk doordat de klassen
gevuld waren met leerlingen die qua
leeftijd nogal uiteenliepen Dit werd
onder andere veroorzaakt doordat er
regelmatig leerlingen bijkwamen die
de oorlog bijvoorbeeld in Indonesië
hadden doorgebracht en in die jaren
een flinke achterstand hadden opge
lopen.
Een ander voorval dat ik me herin
ner was eigenlijk vrij komisch. Het
gebeurde op het schoolplein Meneer
Smit surveilleerde daar en op een
bepaald moment wilde hij een van
de leerlingen een schop onder zijn
achterste geven. Deze leerling, die
redelijk uit de kluiten gewassen was,
zag het aankomen en was zo slim om
zijn been te pakken. Het eindresultaat
was, dat meneer Smit zijn evenwicht
verloor en met een klap op zijn ach
terste belandde. Hij was natuurlijk
vreselijk kwaad, maar kon eigenlijk
weinig doen omdat hij zelf ook met
een forse hoeveelheid boter op zijn
hoofd rondliep.
Overigens was het, wat mij betreft,
gedurende lange tijd zo dat ik dacht:
"als ik hem ('Puisie' Smit) nog eens
tegenkom, dan zal ik eens precies
