Van het bestuur
Maarten Noot is sinds november
2007 voorzitter van de Helderse
Historische Vereniging. Hij heeft
er zin in en zet zich met hart en
ziel in voor de vereniging. Hij wil
de voorzittershamer zes jaar - twee
bestuurstermijnen - hanteren. Een
doel dat hij tijdens zijn voorzitter
schap het liefst wil bereiken, is het
realiseren van een informatiebalie
waar een breed publiek terecht kan
voor informatie over de geschiede
nis van Den Helder. Een doel dat hij
beslist gerealiseerd wil zien, is het
afstoten van de Maranathakerk en
de kerktoren in de Lorentzstraat.
Wie is Maarten Noot, wat zijn ach
tergrond? Wat is zijn loopbaan bin
nen de vereniging, waarom wilde hij
voorzitter worden? Welk ambities
heeft hij? Al deze en nog meer vra
gen kan hij natuurlijk het beste zelf
beantwoorden. Het woord is aan
Maarten Noot:
Achtergrond
Ik ben een echte jutter, in 1950 op de
Binnenhaven geboren. Mijn familie
woont al tweehonderd jaar in Den
Helder. De eerste Noot, Hendrik,
begon in 1800 als pachter der Do
meinen op de boerderij de Garst en
hij pachtte later ook De Schooten en
Vrede en Vrijheid. Zelfben ik tien
jaar als stuurman op de grote vaart
actief geweest en na het behalen van
mijn kapiteinspapieren ben ik in 1980
loods geworden. Ik heb dit beroep
tot 2005 in Den Helder en IJmuiden
uitgeoefend.
Buiten mijn voorzitterschap ben ik al
meer dan 25 jaar redacteur van het
clubblad van de watersportvereniging
HWN en sinds 2005 zit ik in de Plaat -
Maarten Noot
(staande) in
een voor hem
kenmerkende
houding, rustig
wachtend tot het
moment dat hij de
jaarvergadering
2007 van de HHV
kan openen (Foto
Ruud Claessen).
selijke Commissie van de KNRM, als
oefencoördinator. Dit laatste houdt
in dat ik samen met de schipper het
oefenprogramma in elkaar zet en dat
we samen in de gaten houden dat de
bemanning goed getraind blijft. Dit
betekent ook veel meevaren met de
reddingboot. Al met al mooi werk en
het is fijn om op zee te zijn. Overigens
mag ik in mijn vrije tijd graag met
mijn motorboot in Friesland varen.
Loopbaan in de Helderse Histori
sche Vereniging
Ik ben in 1996 lid geworden van de
vereniging en werd al snel door John
Siebeling gevraagd om in het bestuur
te komen in november 1997. Ik was
47 jaar en de allerjongste. Op Riet
Kuys na waren de meesten ouder dan
60 jaar. Ik heb veel van John geleerd,
want hij had de ledenadministratie op
de computer op poten gezet. Verder
was hij bezig met het in de computer
zetten van het archiefmateriaal. Later
kwam daar het digitaliseren van de
foto's bij, wat een heel lang leerproces
bleek, maar we zijn John nog steeds
dankbaar voor dat vele werk.
Door overal rond te struinen in onze
archieven leerde ik wat we allemaal
zoal hadden. Eerlijk gezegd weet ik
nog steeds niet wat we allemaal heb
ben, want er is onnoemelijk veel,
maar ik weet wel goed de weg.
Waarom voorzitter?
Eigenlijk wilde ik na tien jaar pen
ningmeesterschap van de HHV ge
woon bestuurslid worden, maar daar
Pieter Blank aangaf te willen stoppen,
vond ik het belangrijk dat het voor
zitterschap zou worden uitgeoefend
door iemand die al een tijd in het be
stuur meeliep. Daarbij kwam ook dat
de vele vrijwilligers mij graag in die
functie zagen. Ik werd in ieder geval
al steeds geraadpleegd als er een be
slissing moest worden genomen, ook
als ik op vakantie was. Dit laatste had
ik trouwens aangegeven, dat ze me
altijd konden bellen.
Het verloop van een doorsnee be-
stuursdag
Soms wil het wel dat er al voor de kof
fie een telefoontje van deze of gene
komt over de vereniging. In elk geval
gaat er praktisch geen dag voorbij,
of een bestuurslid of vrijwilliger belt
of wordt door mij gebeld. En dan
moet je weer op pad, hetzij voor de
Maranathakerk, of iets checken voor
de gemeente, of een andere instantie.
Voeling houden met het archief van
Maarten Bakker in de Dukdalf enzo
voort. Verder wordt dagelijks de e-
mail gecheckt. Vaak zit daar wel weer
wat bij dat behandeld moet worden.
Soms delegeer ik het, maar er zitten
ook wel vragen bij die ik thuis kan
nagaan op de beeldbank of waarvoor
106