Herinneringen aan de Emmastraat en omgeving
in de jaren vijftig.
Het gebied, omsloten door de
Polderweg, Krugerstraat, Van
Galenstraat en de Kerkgracht is
een van de oudste wijken van Den
Helder. De huizen dateren uit de jaren
twintig/dertig van de vorige eeuw.
Ik ben daar geboren. Mijn ouderlijk
huis stond in 1946 in de Emmastraat
op nummer 86. Het gedeelte
Emmastraat, tussen de Polderweg en
de Van Galenstraat, was in de vijftiger
jaren een sfeervol straatje, met tal van
winkeltjes. Een straat die ook tot een
van de allerlaatste behoorde in Den
Helder, waar de behoeften van de
bewoners opgehaald werden met de
strontkar. Een voertuig waarin man
nen handmatig de meestal overvolle
emmers ledigden. Een man met een
ratel liep 100 meter voorop. Met het
geluid dat hij maakte werden de be
woners er op geattendeerd dat de ton,
een emmer met poep en pies, aan de
straat gezet moest worden. Was je niet
thuis of was je te laat met klaar zet
ten, dan had je een groot probleem.
Op de rijkelijke walm stank die door
de straat trok, moest je dan minstens
weer een week wachten. Ik moet u
zeggen dat bij ons thuis, zelfs in 1959
nog, alleen de grote behoefte op de
ton gedaan moest worden. Het plas
sen als jongen deed je gewoon buiten
bij het putje op de plaats. De emmer
zou anders snel vol zijn. Het buiten
plassen op je eigen erf is vandaag de
dag niet voor te stellen, maar ondanks
de stank, vooral zomers, was dit de
plek waar je je kleine behoefte deed.
Vliegen en andere insecten waren er
in overvloed en zoemden dat het een
lust was. De Emmastraat werd ver
licht door enkele gaslantaarns. Voor
ons huis stond zo' n paal. Je kon er
niet alleen lekker in klimmen, maar
hij deed ook dienst als vastknoop-
punt voor een springtouw. Elke avond
kwam de lantaarnopsteker met een
ladder over zijn schouder. Hij zette
deze tegen de paal, klom omhoog en
ontstak de lantaarn.
Het Koningsplein, de eerste rotonde van Nederland (beeldbank HHV).
133
