Vijf patrouilles van
de padvindersgroep
Koningin
Wilhelmina op
Vlieland (1947).
Hup, Gerrit Gomes en Dick Kruk.
Op zaterdag werd ik altijd opgehaald
door een jonge padvinder. Hij was
een enthousiaste padvinder en een
blije jongen. Hij heette Gerrie, zijn
achternaam ben ik vergeten. Hij over
leed heel jong en ik was bij zijn begra
fenis op de Algemene Begraafplaats te
Den Helder.
Een paar padvinders van onze groep
zijn nog mee geweest om als kok op
te treden bij de welpen van de Wilhel-
minagroep in de duinen van Callants-
oog, die men Noorwegen noemde.
We sliepen op stro op de zolder van
een boerderij, die tegenover onze
kookplaats in de duinen stond. Ik
vraag me nu nog af of die koks van
toen vandaag de dag nog niet kun
nen koken! De
welpen hadden
altijd honger. Die
merkten er wei
nig van als het
eten niet tiptop
was. De Akela
van de welpen
groep was in die
week ook nog
jarig. We hebben
haar verjaardag
gevierd, midden
op de rijweg,
buiten Callants-
oog tegenover
het Zwanenwater,
met een zaklan
taarn als vreug
devuur.
De padvinders Jan Smit en Kees Beije (1946).
Alles is al weer een hele tijd geleden
en toch is dat allemaal niet vergeten.
We raakten ons troephuis in de kegel
baan kwijt en zijn toen verhuisd naar
de bunkers, waar tegenwoordig de
dieren naast het Gemini Ziekenhuis
hun onderkomen hebben.
Ik was pl van de Zwaluwen in de
Prinses Wilhelminagroep. De insig
nes heb ik nog bewaard en ook de
strookjes linnen, die op je overhemd
werden genaaid: 2 N.P.V. Den Helder
en H.K.H. Prinses Wilhelmina. De
padvindershoed en de kleding heb ik
niet meer, maar wel een mooie herin
nering aan die tijd. Hopman Piet de
Geus heeft heel veel voor onze groep
betekend en heeft er voor gezorgd dat
de naam Koningin Wilhelminagroep
werd gewijzigd in Prinses Wilhelmi
nagroep. Na groep II was ik nog bij
de voortrekkers in een bunker aan
de dijk in Oud Den Helder, maar dat
was maar voor een zeer korte tijd.
Jan Smit
(met padvindersgroeten)
132
