deren op een bepaald moment met
toneelspelen stoppen en dus afvallen.
Hun plaatsen worden dan, zij het
schoorvoetend, door de nog weinig
ervaren jeugd ingenomen. Daarmee
zeg ik absoluut niet, dat er - in Den
Helder - geen talent is. Integendeel,
het barst hier van het talent. Dat is
ongelofelijk."
Dat weet De Koek zo goed, omdat hij,
samen met ex-docente Fia Smit 'van
het voormalige Molenplein', met het
oog op het jaarlijkse Eenakterfestival,
onder jongeren van het VWO en
HAVO audities houdt. "Dan hou
den we bovendien een workshop,
waaraan veelal 25 tot 30 jongens en
meisjes tussen de achttien en twintig
deelnemen. Ja, dan lik ik bij wijze van
spreken mijn vingers af van het talent
onder de jeugd. En op zon moment
denk ik dan aan NDH en vraag ik me
af waarom wij zo moeten hakketak
ken! Het zou me heel wat waard zijn
om een paar van die jongeren bij ons
binnen te krijgen. Dan realiseer ik
me ook, dat het probleem is, niet al
leen voor ons, maar voor alle clubs
en verenigingen: verenigingsmensen
worden er niet meer geboren. De
jeugd vermaakt zich met televisie of
computer, waardoor ze de saamhorig
heid van een clubje niet meer nodig
hebben."
Vergrijzing
Vergrijzing en onvoldoende aanwas
van het ledenbestand. Ook toneel
vereniging NDH heeft met deze
problematiek te maken. Nadat drie
'dragende' actrices om uiteenlopende
redenen de club vaarwel hadden
gezegd, werd de sterkte van de cast
- opvallend genoeg - bepaald door
twee vrouwen en vier mannen, onder
wie NDH-voorzitter/acteur Jos de
Koek zelf.
De NDH-preses constateert tot zijn
spijt, dat 'zijn' vereniging in de loop
der jaren heeft moeten inleveren.
Daarover zegt hij: "In het verleden
gaven gerenommeerde ervaren oude
rotten, zoals Jan Houweling, Henk
Terpstra en Martin Wierstra onze
vereniging vleugels. Ikzelf ben op
17-jarige leeftijd begonnen als acteur
bij GeJeTo, het gereformeerde jeugd
toneel. Na de oorlog waren in Den
Helder talrijke toneelverenigingen
actief. Zelfs de meisjes van kousen-
fabriek de HIN hadden een eigen
duppie."
Jos de Koek in zijn toneel-jubileumstuk
jakes vrouwen.
Lat hoog
In vroeger jaren legde NDH de pres-
tatieve lat vrij hoog. De Koek: "Men
meende dat mensen, als zij spelend
lid van onze vereniging wilden wor
den, eerst een hoge drempel over
moesten. En dat was ook zo. Wij
pretendeerden altijd toch het betere
toneel te spelen. Ik vind nog steeds,
dat je die pretentie mag hebben. We
konden natuurlijk genoegen nemen
met een eenvoudig schuifdeurento-
neelstukkie, maar we zeiden altijd: we
gaan ervoor. Enne een klucht over
het voetlicht brengen is heel moeilijk,
terwijl een goed karakterstuk bij het
publiek meer voldoening geeft, zeker
ook bij de acteurs en actrices."
Hij zegt: "De oorzaak van de huidige
recessie, waarin wij verzeild raakten,
heeft te maken met terugloop van
de spontaniteit bij de leden en het
ontbreken van de 'click' tussen de
regisseuse en de groep. Ik voorzie dat
er een dag komt, waarop Helderse
toneelverenigingen noodgedwongen
naar elkaar toe gaan groeien als men
althans, net zoals ik, van mening is,
dat er in Den Helder door amateurs
toneel gespeeld moet blijven worden.
En dan denk ik met name aan een
fusie tussen WSOV en NDH, eventu
eel aangevuld met TOVO."
Overpeinzing
"Ja natuurlijk", zo vervolgt De Koek
zijn overpeinzing-in-mineur, "zelfs
met drie mensen kun je een toneel
club in stand houden. De vraag is
echter: hoe doe je dat? Kun je, nu wij
teruggezakt zijn naar een ledenbe
stand van onder de tien, aan de men
sen maandelijks 25,- contributie
vragen om de vereniging overeind te
houden? Misschien, dat ik ooit nog
eens aan de wieg mag staan van die
door mij bedoelde groei van clubs
129
