Bombardementsschade aan de Rialto bioscoop (beeldbank HHV).
gedeponeerd moesten worden die
enigszins terug lag ten opzichte van de
gevel. In mijn gedachten was het een
soort tunneltje waar ik in kon kruipen.
Ik deed dit dan ook om, nadat ik de
brief in de sleuf van de brievenbus
gedeponeerd had dag papa' te roepen,
in de veronderstelling dat, wanneer
brieven via die sleuf bij hem konden
komen, het min of meer logisch was
dat dit voor mijn geroepen boodschap
ook geen probleem zou zijn.
Van de bombardementen herinner
ik me eigenlijk maar weinig, er zijn
slechts flarden van herinneringen
overgebleven. Zoals van die keer dat
er gebombardeerd werd en de hele
familie onder de trap in de trapkast
was gedoken en ik nog voor het ach
terraam in de kamer stond. Dit heeft
overigens maar kort geduurd want
mijn ontstentenis was natuurlijk al
snel duidelijk en ik werd snel voor
het raam weggeplukt. Andere zaken
die me wel zijn bijgebleven waren de
resultaten van enkele bombardemen
ten zoals dat, waarbij onder andere
het bondsgebouw van de marine het
slachtoffer werd. De ruïne hiervan
heeft nog lang, tot na de bevrijding,
overeind gestaan vlakbij waar mijn
vriendje Cees woonde, terwijl ook an
dere beschadigde gebouwen nog wel
eens aan de hand van opa of moeder
werden bekeken. Het afbranden van
de Rialto bioscoop was ook een ge
beuren dat ik vaag meegekregen heb,
omdat daar thuis nogal over gepraat
werd. Wat ik me ook nog herinner, is
het gat dat in de 2e Vroonstraat was
ontstaan door een neergestort Engels
vliegtuig waar later een monument is
geplaatst. Want ook hier kwam ik met
een zekere regelmaat, omdat er een
neef van mijn grootvader, Weinand
van Leeuwen met zijn vrouw Rien,
vlakbij woonde; hij was een groot
duivenliefhebber.
Een merkwaardigheid die ik me ook
nog herinner is het feit dat het toen
nog gebruikelijk was dat je, wan
neer je een wat grotere hoeveelheid
heet water moest hebben, dit niet
zelf maakte maar dat bij een speciaal
daarvoor ingericht bedrijf haalde. Of
dat nu een water- en vuur zaak was,
of een in de buurt gevestigde bakkerij,
weet ik niet meer.
Winkels
Van de winkels die er in mijn buurt
waren weet ik dat de winkel van Zegel
aan de overkant van de Koningstraat
was gevestigd, terwijl er iets verder
aan de andere kant van de straat in
de richting van het Koningsplein
een bloemenzaak was. Dit vooral
omdat de hond, een herder die daar
rondliep, mij een keer in het gezicht
heeft gebeten. Op de hoek van de
Koningdwarsstraat tegenover Zegel
was een bakkerszaak, waar je van tijd
tot tijd beschuitbollen kon kopen;
dat waren eigenlijk de nog niet voor
de tweede keer gebakken beschuiten
en in feite ronde broodjes. Aan de
kant van de School met de Bijbel in
de richting van de Spoorstraat was
een hoedenzaak die eigendom was
van een tweetal dames die, zover ik
weet, nichten van mijn grootvader
waren. Na de Tweede Wereldoorlog
is daar een fotograaf in gekomen.
Iets verderop was er nog het kantoor
van de Helderse Courant en het res
taurant Formosa, met daartegenover
de Witte bioscoop. Nog verderop
was een schilderswinkel van een
zeer vriendelijke oudere man, op
de hoek van de Koningstraat en de
Spoorstraat de winkel van Nijpels en
daartegenover de Bijenkorf. Verder
was er helemaal aan de andere kant
van de Koningstraat de winkel van
Van Willigen, waarvan de etalage-
ramen een voortdurende bron van
vermaak vormden. Want als je op een
bepaalde manier ging staan en je been
oplichtte leek het net of je met beide
benen van de grond stond. Terwijl
je je natuurlijk enorm kon vergapen
aan alle zaken die in de etalage waren
uitgestald. Hoewel het assortiment in
de loop van de oorlog natuurlijk wel
sterk afnam. Een andere winkel die
op ons enorme aantrekkingskracht
uitoefende en waarvan het bezoek aan
moeders hand een waar feest was, was
'de Rokende Amerikaan' in de Spoor
straat. Het was de Helderse variant op
de uit het liedje bekende 'Winkel van
Sinkel', die volgens mij eerst enkele
jaren na de oorlog is verdwenen.
NSB
Wat merkte je als kind verder van de
oorlog? Het marcheren van de Duit
sers en de NSB door de straten. Ik
herinner me nog een keer zo'n mars te
hebben gezien vlak bij de hoek van de
114
