'De Zingende Trekkers'. Links W. Klinge, rechts Piet van Oosterum.
na heeft hij met de Dolfijn, een kleine
onderzeeboot die van de Engelsen was
overgenomen, veel patrouilles gevaren
in de Middellandse Zee.
Piet van Oosterum was nog nooit ziek
geweest. Hij leefde zo gezond mogelijk,
rookte en dronk niet en kocht aan de
wal fruit voor aan boord. Maar al die
zenuwslopende patrouilles, het verblijf
aan boord van de krap bemeten on
derzeeboot en de karige rantsoenen,
hadden toch hun tol geëist. Nog geen
week na afloop van de oorlog kreeg hij
een maagbloeding en belandde in het
ziekenhuis te Aberdeen. En het bleef
niet bij die ene bloeding. Tenslotte
moest hij worden geopereerd en raakte
driekwart van zijn maag kwijt.
Vlak vóór de oorlog was zijn zoon
Peter geboren. Die was zes weken oud
toen hij vertrok en vijfeneenhalf jaar
toen hij terugkeerde. Na de oorlog is
zijn dochter Rita geboren.
Vijfjaar na de oorlog werd Piet van
Oosterum afgekeurd, verliet de ac
tieve dienst en keerde terug als burger
in dienst van de marinemagazijnen in
Den Helder. Hij werd hoofdopzichter
en ging met pensioen toen hij de leef
tijd van 65 jaar bereikte.
Kunstschilder
Oosterum, (Piet) van; geboren Rot
terdam; beeldend kunstenaar.
Mat./Techn: aquarel, pastel en olie
verf.
Onderwerpen: bloemen, landschap
pen, portretten en schepen.
Verblijf: Den Helder 1979-1987
Opleiding: als schilder autodidact
Vermelding in: P.M.J. Jacobs, Beel
dend Nederland, biografisch hand
boek L-Z (1993), p. 192.
Piet van Oosterum is pas op latere
leeftijd, zo rond zijn 40e, gaan schil
deren. Toen zijn vrouw ernstig ziek
werd bleef hij alle dagen thuis. Daar
door moest hij zijn hobby's in groeps
verband, zoals toneelspelen, zingen
en musiceren loslaten. Toen zijn
zoon Peter een keer zijn verfdoos van
school op tafel had laten slingeren,
heeft Piet van Oosterum een plankje
uit de schuur gehaald en is dat voor
de aardigheid gaan beschilderen. Zo
is het allemaal begonnen. Hij heeft
verf gekocht en zichzelf leren schil
deren uit de boekjes van Cantecleer.
Van die boekjes maakte hij uittrek
sels. Verder las hij weinig, maar als hij
dat wel deed, ging het over schilderen.
Hij heeft geen cursussen gevolgd, in
het begin wel een paar lessen geno
men, maar zich hoofdzakelijk door
zelfstudie en door veel te oefenen als
kunstschilder ontwikkeld. Hij werkte
eerst alleen voor zichzelf. Dat werd
anders toen hij een keer in een kloos
ter had meegedaan aan een schilders
week voor amateurs. Dat is hij blijven
doen, o.a. samen met de Helderse
kunstschilder Eloris Brinkman. Hij
ging zich serieus in het schilderen
verdiepen, werd lid van de Noorder
Kunstkring en stapte over op olieverf,
maar bleef ook de andere disciplines
beoefenen.
ie prijs in landelijke schilder
wedstrijd
In september 1985 nam Piet van Oos
terum deel aan een landelijke schil
derwedstrijd van het Instituut voor
natuurbeschermingseducatie (IVN).
Het thema was 'mens en natuur'. Hoe
wel het ingezonden werk niet speciaal
voor deze wedstrijd was gemaakt, het
was het jaar daarvoor al eens geëx
poseerd, kreeg hij toch de le prijs:
lovende woorden en een waardebon
voor schildersmateriaal. De naam
van het werk, 'koolzaadveld in bloei',
verbeeldt een bloeiend koolzaadveld,
met op de achtergrond het kerkje van
Den Hoorn op Texel. Hij hield van
Texel, heeft er veel geschilderd en had
er zelfs een stacaravan.
Piet van Oosterum schilderde dage
lijks, eerst in het atelier achter zijn
huis aan de Lijsterstraat en vanaf de
tachtiger jaren van de vorige eeuw in
zijn atelier op de le verdieping van
de voormalige ULO aan de Vismarkt.
Daar maakte hij ook zijn eigen, ka
rakteristieke lijsten.
156
