Mijn jeugdjaren na 1941 in de Vogelbuurt
Als je zes jaar werd moest je naar
school, toen nog de lagere school. Het
systeem was simpel: zes klassen; te
genwoordig moet je gaan omrekenen
in groepen...
Het verschil in leeftijd met m'n twee
zusters was ongeveer 1 a 2 jaar, zodat
we toch met elkaar optrokken. Eerst
ging je naar de Fröbelschool op de
Vismarkt, waar nu het gebouw van
het Leger des Heils staat. Tegenover
het schooltje stond de grote Vis-
marktschool. Het gebouw staat er nu
nog. Ik vond het zo groot, dat het me
soms bang maakte!
De school heelt inmiddels een andere
bestemming gekregen. Staat hij al op
de monumentenlijst, zodat hij niet
gesloopt kan worden?
Wij gingen naar de 'Prellewegschool.
Je had een voor- en een achterschool,
respectievelijk moeilijk en minder
moeilijk. De school is gesloopt voor
de Sluisdijkbuurt. Het hoofd was de
heer Kramer, een streng uitziende
man. De leraren droegen nog over
hemden en stropdassen, in een po
ging hun gezag te tonen: "Pas maar
op, straks moetje bij Kramer komen!"
We hadden daar ook speelkwartier
en een spelletje met sigarettenmerken
staat nog in m'n geheugen. Dat waren
kartonnen doosjes die je in tweeën
knipte, zodat je vier merken kreeg.
Kwam jouw merk bovenop een ander,
dan had je de pot gewonnen, net als
bij kaarten. Merken? Bondstreet, Miss
Blanche, Chief Whip, Navy Cut, Tri-
umph...
Er werd in die tijd ook nog 'getold'
met een zweepje, maar dat gebeurde
in je woonstraat, vanwege de ruimte.
De schoolreisjes gingen naar Schoorl
en Bergen met de bus van Moorkop
sorry, Moorman op de Brak-
keveldweg. De vijfde en zesde klas
gingen niet meer naar de speeltuin,
maar bijv. twee dagen naar Texel, in
de jeugdherberg. Dat was in de jaren
1947 tot 1953 en voor ons een hele
belevenis.
Mijn moeder (thans 90 jaar) gaf ons
krentenbollen met roomboter mee,
een lekkernij. Als we terugkwamen
doken we onder de stoelen van de
bus, om de indruk te wekken dat we
er niet waren.
Je vraagt je af of deze 'baldadigheid
anno 2006 nog uitgehaald wordt!
We hadden in die tijd ook wat geld
om snoep te kopen; dat deden we bij
'Smitje', links tegenover de Keizers-
brug. Die omgeving is niet meer terug
te halen. Je had er ook een ijssalon
van Laan.
Maar onze buurt ging naar Müter,
hoek 'Prelleweg'-Sluisdijkstraat. Het
pand bestaat nog en wordt gebruikt
als kapsalon. Met een stuiver of een
dubbeltje kon je behoorlijk uit de
voeten: dubbelzoutje, twee voor een
cent; caramels, een cent; knotsen in
diverse smaken, vijf cent; bakkes vol,
twee voor vijf cent. De naam zegt het
al: twee in je mond!
Met m'n twee zusters stonden we voor
de etalage onze keuze te doen. Maar
binnen waren we de tel kwijt, omdat
we door elkaar praatten en meneer
Müter wist het dan ook niet meer.
"Ja, die zusters van jou staan maar te
giechelen!" Een meisjeseigenschap die
is gebleven is. Gelukkig is het pand
niet gesloopt. Er tegenover had je de
spoorbomen. Die werden later ver
vangen door het tunneltje.
De Sluisdijkstraat was een winkel
straat: radio Moor en Selbach, waar
ik m'n eerste singletje kocht, groente
boer Verberne en Pranger, Tijdeman
voor huishoudelijke spullen, kapper
Kwast en ook een slijterij vergeving
voor al die anderen die niet genoemd
zijn. Ik denk dat slager Schrieken
De school aan de Parallelweg. Ernaast de woning van het schoolhoofd.
Alles is afgebroken voor de Sluisdijkbuurt. Het nieuwe station staat er al.
171
