Arsenaal, indrukken van de Rijkswerf Willemsoord
uit de jaren 1936-1937
Deel 3 - Arsenaal
Het was maar een stapje, dat de
nieuw optredende chef-arsenaal,
die juist zijn commando over Hr.
Ms. Friso had overgedragen, had
moeten doen om in zijn nieuwe
werkkring te treden: van het Boe
renverdriet waar het schip lag over
de bassinbrug langs het torpedo
atelier door de nogal nauwe straat,
waar aan de zuidzijde het grote ge
bouw lag, waarin het bureau van de
chef van dat atelier en de kantoren
en 'burelen' (zo heette dat toen) van
de Afdeling Arsenaal gelijkvloers
waren gevestigd. Alsmede de mari
ne stafmuziek, die daar zijn repeti
tielokaal had. O(f) het feit dat de
muren van het betrekkelijk hoge
gebouw zowat 2 meter dik waren
om de 'geluidshinder' (een woord
dat toen nog niet gebruikt werd), de
keuze op deze plaats had doen val
len, weet ik niet. Zeker was, dat
men vanuit de straat de kapelmees
ter L.H. Leistikov en zijn muzikan
ten wel kon zien gebaren maar niet
horen. De afdeling arsenaal had het
overgrote gedeelte van dit gebouw
in gebruik, boven was de takelzol
der en de zeilmakerij. Het gebouw
in waterstaatstijl, zoals alles van
hetgeen tot de oorspronkelijke
bouw hoorde, was redelijk hoog.
Zeker niet on(t)sierlijk. Alles wat la
ter opgericht was, was lelijker. Van
de oude bouw was bijvoorbeeld het
vierkante korenpakhuis met de wa
terpoort, dat bij de westelijke uit
gang van de werf stond, een fraai
voorbeeld van de stijl van het begin
van de i9e eeuw; zo goed gepropor
tioneerd en vertrouwenwekkend
sterk. De hoogte van het arsenaals
gebouwen complex leidde nog eens
tot een teleurstelling voor de direk-
teur, toen bleek dat de straal van de
brandspuit van de werf de dakgoot
niet kon halen. Door een vestibule,
waar zo waar een soort portier (zat),
de kantooroppasser, kwam men
naar de grote kamer van de chef en
naar de bureaux van het adminis
tratief personeel - een grote ruim
te. Even kon men denken in een
ouder type spoorstation te zijn, om
dat er een loket was waar het 'pu
bliek', dat waren de marinemensen
met 'aanvragen' terecht konden.
Deze aanvragen werden gewisseld
voor 'bonnen', waarop het aange
vraagde (mits de aanvraag correct
werd bevonden en dat was lang niet
altijd zo) uit de magazijnen kon ge
haald worden. De kamer van de
chef had één raam met ronde boog
op het noorden en door de dikte
Arsenaal gezien vanaf de Ankerparkbrug.
84
