i2tr
DE LEGENDE VAN DE RAZENDE BOL
Dit maakt, naar de mening van het bestuur,
het opvoeren van een apart agendapunt ter
zake overbodig. Mocht het bestuur in de
loop van een verenigingsjaar voor een
ingrijpende beslissing komen te staan waar
bij de mening van de leden gewenst is, dan
kan er altijd een extra vergadering worden
uitgeschreven.
- De heer Kalkman zegt mede namens de
leden gaarne zijn dank te willen uitbrengen
aan het bestuur en met name de aftreden
de voorzitter J.A. Zegel, onder wiens voor
zitterschap de vereniging zo'n spectaculaire
groei heeft doorgemaakt.
De voorzitter, de heer Boon, sluit aan op
de woorden van de heer Kalkman. Het
bestuur moet afscheid nemen van een tweet
al leden maar mag ook een tweetal nieuwe
verwelkomen. Het is de gewoonte dat het
bestuur daaraan intern ook nog de nodige
aandacht zal geven. Bijzonder is echter dat
nu voor het eerst in de geschiedenis van de
vereniging de voorzitter aftreedt. Uitgebreid
roemt hij de kwaliteiten van de heer Zegel
die de vereniging op zijn eigen karakteris
tieke wijze zo voortreffelijk heeft geleid.
Met unanieme instemming van de verga
dering, heeft hij het genoegen de heer
Jacobus Albertus (Co) Zegel op voordracht
van het bestuur te mogen benoemen tot ere
lid van de Helderse Historische Vereniging
en overhandigt hem een bijbehorend certi
ficaat. De heer Zegel, lichtelijk verbouwe
reerd, toont zijn dankbaarheid voor het in
hem gestelde vertrouwen en wenst de ver
eniging, waarvan hij aktief deel zal blijven
uitmaken, het beste toe.
Ook de heer Van Wolferen, die het een voor
recht noemt vijf jaar te mogen hebben mee-
bestuurd, wenst het bestuur alle succes in
de toekomst. Na de overhandiging aan beide
aftredende bestuursleden van een boeket
bloemen, sluit de voorzitter om 20.45 uur
de vergadering.
Na de pauze volgend op de vergadering
werd door de werkgroep Presentatie de dia
serie "Helders Amusement in de jaren 1930
- 1960 vertoond.
Lang was Huisduinen een vissersplaats. Een
der vissers van dat duindorp had in de uitoe
fening van zijn bedrijf, hetwelk steeds in de
nabijheid der Haaksgronden werd uitgeoefend,
nooit veel geluk. Meestentijds keerde hij huis
waarts met gering of ook wel geheel zonder
vangst. Geen wonder dat daaronder 's mans
stemming wel eens gedrukt en zijn humeur
enigszins bedorven werd. Eens weer bezig zijn
de met de visserij, haalde hij telkens zijn net
geheel ledig boven water. In zijn ergernis over
deze ontmoedigde uitkomst stiet de visser een
vloek uit en riep in zijn toom zelfs: "ik wou
dat de duivel!Maar pas had hij satans naam
genoemd, of de hellevorst dook uit de diepte
op en vroeg op niet onvriendelijke wijze wat
de visser van hem verlangde.
De eerst enigszins verschrikte kustbewoner
vatte weldra weer een weinig moed en klaag
de over de zuinige vangst en mopperde den
tegenspoed, steeds door hem ondervonden.
Daarop voegde de duivel hem zeer welwillend
toe: "Lief vissertje, je kunt rustig zijn. Verpand
mij je ziel en ik sta je er borg voor, dat gij
voortaan altoos de rijkste vangsten zult hebben
en dat gij bovendien veel voorspoed en genot
zult smaken aan den wal", 't Smakelijk voor
stel bekoorde den visser zeer. Waarom ook niet
tien jaren 'n leventje van plezieren dan levens
lang armoe en droevige dagen? Het vissertje
behoefde over dit alles niet lang na te denken
en sloot met satan 'n overeenkomst, waarbij
bepaald werd, dat de visser tien jaren lang voor
spoed en genot zou smaken, doch daarna ver-