Tijdens de inundatie van 1944. zogenaamde spertijd was het lastig Zaan dam op tijd te bereiken en ook had Dirk een leeftijd om in aanmerking te komen voor de Arbeitseinsatz. Daar liep hij niet bepaald warm voor en bij het minste ge ringste razziagerucht dook hij onder. Om in die tijd te overleven, werden er soms registers opengetrokken die niet helemaal legaal waren. Veel dingen wa ren op de bon en met vlees en zuivel werd nog wel eens gesjoemeld. En dat is zacht uitgedrukt. Kranten uit die tijd staan bol van betrapte transporteurs tijdens illegale transporten en slagers die hun diensten aanboden buiten de slachtplaats. De straf fen die hiervoor uitgedeeld werden waren niet mals; de oude Simon had pech want ook hij werd gesnapt bij het clandestien slachten van een schaap en heeft daar een flink tijdje voor moeten 'brommen'. Ook waren er in de oorlog nog wat prak tische problemen: vanuit de Nederlandse regering werd het bevel gegeven om tij dens de mobilisatie bepaalde gebieden te inunderen, om zo de vijand af te rem men. Dit had ook gevolgen voor gebieden rondom De Rijp. Het dorp zelf bleef rede lijk gespaard, maar de buitengebieden kregen het zwaar te verduren. Ook aan het Zuideinde. Hier had het tot gevolg dat niet alleen het erf blank kwam te staan, maar men ook binnen in huis geen droge voeten hield. Het huisraad naar boven brengen en evacueren was de enige oplossing. Verder op in het dorp, in het huis van GerritTwint, vonden ze onderdak, samen met enkele evacués uit Stoutenburg en Achterveld. Gelukkig duurde dit slechts kort, want het was behoorlijk vol in dat kleine huisje. Aan het einde van de oorlog werd het allemaal nog eens dunnetjes overge daan, alleen was de Duitse bezettings macht er deze keer verantwoordelijk voor en duurde het ook langer. We derom moest een droog heenkomen gezocht worden, en bij Cor Hottentot, 194

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2012 | | pagina 38