blijkbaar dun gezaaid begin jaren tachtig,
want van veel vergaderingen is niets op
papier gezet.
Januari 1983. De voorzitter deelt mee dat in
1986 het pachtcontract met de beroepsvis
sers afloopt en we stappen zullen onderne
men om de visrechten van het Rijper water
(eindelijk) in ons beheer te krijgen. Dit punt
lokt veel reacties en discussies uit, en het ge
loof in een positieve afloop is niet groot. Ik
lees verder dat de procedure rond het bag
geren van de Zuiddijk'in werking is'Ook
schijnt er een subsidie van zeventigduizend
gulden te zijn om dit vlotter te laten verlo
pen, want naar het zich laat aanzien is het
werk nog niet begonnen. Wel komt er een
vissteiger voor invaliden.
We gaan naar de jaarvergadering van ja
nuari 1985. De voorzitter deelt mee dat men
nog (steeds)niet begonnen is met het bag
geren van de sloten langs de Zuiddijk. Re
den: men neemt dit project nu mee in het
totale ruilverkavelingplan. Ja, ook op dit ge
bied is geduld een schone zaak! Het geschei
den visrecht, aal voor het beroep en schub-
vis voor de sport, komt ook aan de orde
en we moeten daar nu meer aandacht aan
gaan schenken in ons gebied, de Eilandspol
der. Ik lees daar meer over in de notulen van
7 januari 1986, want wat in vele voorgaande
jaren niet lukte, is nu per december 1985 wel
geregeld. Voor de wateren van Het Lange
Rond, SBB en het Rijper water geldt dat de
visrechten voor het vissen op aal bij de be
roepsvisser ligt, en voor de schubvis bij De
Hengelaar ondergebracht zijn. Er zijn hier en
daar wat kleine uitzonderingen en de sport
visser mag ook op een aaltje blijven vissen.
Voor de wateren van SBB en Het Lange Rond
gelden gesloten tijden, voor het Rijper wa
ter niet. In de vergadering is men blij met dit
resultaat en het bestuur krijgt een groot en
welverdiend applaus.
Tijden veranderen. Voor de festiviteiten
rond het 75-jarig jubileum wordt een be
groting opgesteld en het totale kosten
plaatje is bijna zesduizend gulden. Aange
zien er veertienduizend gulden in kas zit
gaan de leden akkoord met deze begro
ting. Interessant in deze periode was dat
SBB een overeenkomst met de bond van
beroepsvissers had gesloten over het to
tale visrecht in dat gebied. De Kamer van
de Binnenvisserij was van mening dat ook
voor dit SBB water het gesplitste visrecht
diende te gelden en dat De Hengelaar voor
dit SBB water een machtiging voor het vis
sen op schubvis moet zien te krijgen.
Als ik bedenk dat er in een ver verleden
met maar veertig of vijftig leden soms wel
zes keer per jaar een vergadering plaats
vond, dan vind ik het een mirakel dat nu,
met bijna tienmaal maal zoveel leden,
slechts één jaarvergadering voldoende is.
Alles gaat ook meer gestructureerd dan
vroeger, en zelfs de heikele punten van
destijds (puntentelling, plaats en tijdstip)
staan nu gewoon in reglementen. In de
notulen van begin 1988 lezen we dat we
een machtiging hebben voor het SBB wa
ter en dat bevalt prima. Er was grote waar
dering voor het vele werk dat Cor Roele en
Arie Veenman als gouden koppel verricht
hebben. In een ingelaste ledenvergade
ring, een halfjaar later, wordt Jos Taam be
noemd tot bestuurslid en stapt Arie Veen-
man plotseling op als penningmeester. De
reden hiervan was dat Hoedje zich niet kon
vinden in de uitslag van het vissen voor
bedrijven. Daar was de Rijper IJsclub als 3e
geëindigd, maar ze hadden volgens hem
teveel viswater toebedeeld gekregen. Er
volgde een welles nietes met de secretaris,
met als gevolg dat Veenman kwaad weg
liep en de volgende morgen zijn ontslag
brief op de mat van de voorzitter liet plof
fen. Een lijmpoging bleef zonder resultaat.
180
