De regelgeving in subsidieland schrijft
voor dat, wil je voor subsidie in aanmer
king komen, er sprake moet zijn van ver
bouw of restauratie. Om binnen die regels
te blijven moet er te allen tijde -hoe klein
ook- een stukje van het oude, te renoveren
object blijven staan.
In het geval van Lievelandsbuurt 1 werd
dat een stuk van de voorgevel, met de
voordeur en een gat waarin eens een raam
kozijn had gezeten. Aannemer Slot had ge
probeerd dit stukje gevel te fixeren, maar
onder het toeziend oog van een dame van
Monumentenzorg, stortte het tijdens de
werkzaamheden alsnog in. Officieel had
het na dit voorval geen status meer en
zou de subsidie aanvraag nietig verklaard
kunnen worden. Er moest toen wel het een
en ander rechtgebreid worden om Monu
mentenzorg overstag te laten gaan.
Er is weinig informatie betreffende voor
malige bewoners, hoewel dat er een flink
aantal zijn geweest. Ik noem een Jaap
Houtman, van beroep stoffeerder, die er
vanaf 1938 tot begin jaren vijftig, woonde.
Hij volgde Appie Middelveld op die ver
trok naar het Zuideinde. Piet Kroone en
zijn vrouw Annie hebben er ook nog een
aantal jaren de scepter gezwaaid. Eind ja
ren vijftig, toen de Lakemanstraat gereed
kwam zijn ze daarheen verhuisd om vanuit
hun achtertuin nog jaren zicht te houden
op hun vroegere woning. Begin jaren zes
tig werd het van Ronald van 't Hoff, een
van de grondleggers van de latere stich
ting:'Redt De Rijp'.
Op de weg terug naar het Zuideinde, met
rechts nog de overtuinen van de num
mers 12 en 16, stuiten we wederom op
een werkelijk prachtig huis. Echter, in his
torisch opzicht veel minder boeiend want
het is gebouwd in 2002. Toch heeft zich
hier wel een interessante ontwikkeling
voorgedaan. Door het aanpassen van het
bestemmingsplan werd het mogelijk om
een woonbestemming te krijgen op de
bouwwerken -vaak niet meer dan boetjes-
Zicht op de Lievelandsbuurt vanaf het Drilveld. Op de achtergrond de gasfabriek met gashou
der.
203
