mo
wel geschreven als Lieflandsbuurt. Dit was
mogelijk ooit de officiële naam, maar een
Rijper verbastering is ook een mogelijk
heid.
Op de dikke honderd meter die het
straatje lang is staan tegenwoordig nog
12 woningen. Een oude kaart uit 1832 laat
zien dat er niet veel veranderd is, want die
stonden er toen ook al, zij het niet allemaal
op dezelfde plek. Wat wel opvalt in verge
lijking met bijvoorbeeld het Vlaander of de
Venbuurt, is dat hier sprake is van een veel
minder gevarieerde bebouwing. Dat wil
zeggen: veel licht gepatineerd baksteen,
overwegend groene topschotten en geen
huizen die dwars op de rooilijn staan. Mis
schien is als verklaring te geven dat in het
tweede deel van de twintigste eeuw bijna
alle panden gerestaureerd, herbouwd of
vernieuwd zijn. Het bestemmingsplan
stond het toe, het rijk betaalde soms mee
en de topgevel-bouwvorm bood simpel
weg meer ruimte.
We lopen ze allemaal even langs.
Het eerste huis dat we tegenkomen, met
een rechts naast de brug, heeft vroeger
ongetwijfeld als huurhuisje dienst gedaan.
Uit oude stukken komen namen tevoor
schijn als: Vasbinder Spanjer en de Haardt,
allemaal families die zich voor en tijdens
de oorlog, op Lievelandsbuurt nummer 2
(315) hadden gevestigd. Het was echt zo'n
huisje waar alleen het hoognodige aan
verspijkerd werd, met als resultaat dat in
1940 de linkerkant van het achterhuisje ge
deeltelijk instortte.
Het werd rond 1928 gekocht door een
lid van de toen niet onbemiddelde familie
Blokdijk, maar het is onduidelijk wie dat
precies was. Een van hen, Cees Blokdijk,
woonde in het voorhuisje, en het achter
huis, dat jarenlang als stal dienst had ge
daan, werd verhuurd. Rond 1948 werd het
allemaal anders toen 'ome' Daan Blokdijk
-we zullen hem in dit stuk nog geregeld te
genkomen- eigenaar werd. Hij stopte met
de verhuur en besloot het pand een ander
aanzicht te geven. De houten topgevel
was ooit uitgevoerd met een melkmeisje.
Dit is een deur aan weerskanten geflan
keerd door twee ramen. De jukvorm doet
denken aan een meisje dat twee emmers
draagt. In de loop der jaren was het meisje
al één emmer verloren, iets wat opgelost
werd door het met planken dicht te timme
ren. Mooi was anders en kennelijk deelde
ome Daan die mening. Hij liet het geheel
dan ook vervangen door een stenen tuit-
gevel. Wie goed kijkt ziet dat dit metsel
werk er niet even op een druilerige maan
dagmiddag is in geflanst. Aan de randen
van de tuit is aan beide kanten, van boven
naar beneden een prachtig metselverband
1
n I In
UI t~S Li
Plattegrond van de Lievelandsbuurt omstreeks 1950
192
Boomgaard
Hottentot
(323a)
(322)
18
(321)
16
(320)
(319)
12
10
(316)
(318)
(317)
6
4
2
Lievelandsbuurt
I (325)
i1
brilveld
