Brug naar Lievelandsbuurt, op de achtergrond de Keizerbuurtbrug; 2010
bruggen zijn nagenoeg identiek, al is de
Langebrug grover en robuuster uitgevoerd
dan de Lievelandsbrug, die veel sierlijker is
afgewerkt met zijornamenten en zwarte,
stalen steunpoten.
De ophaalbrug naar de Lievelandsbuurt
verving een betonnen exemplaar die zijn
technische levensduur al ruimschoots had
overschreden. Een rechttoe rechtaan con
cept waarbij het aan elkaar geklonken leu-
ningwerk werd ingestort in een betonnen
rand. Dit is nog goed te zien bij het brug
getje aan het einde van de Keizerbuurt.
Deze, en de voormalige betonnen brug
naar de Lievelandsbuurt, zijn rond 1926
tegelijk gebouwd door aannemer Matser
en Hamstra voor het toen lieve bedrag van
1851 gulden. De Keizerbuurtbrug ziet er zo
op het oog nog wel goed uit, maar nadere
bestudering leert dat deze flink aangetast
is door de tand des tijds. De stalen liggers
zijn helemaal doorgebogen en finaal door
geroest. Naast het beton van de brug is
dat van het bruggenhoofd eveneens be
hoorlijk aangetast door betonrot. Ook het
muurtje dat op het bruggenhoofd is ge
metseld moet worden ondersteund door
dikke hardhouten palen om te voorkomen
dat deze in het lager gelegen gedeelte
valt.
De reden dat de Lievelandsbuurtbrug
veel eerder versleten was dan de Keizer
buurtbrug heeft natuurlijk alles te maken
gehad met het opkomende autoverkeer.
Vanwege de taps toelopende straat had de
laatstgenoemde daar geen last van.
Op de Lievelandsbuurt met de brug als
enige toegangsweg, was dat natuurlijk een
heel ander verhaal, vooral door de agrari
sche bedrijvigheid op dit buurtje.
De Lievelandsbuurt
Aan het einde van de Keizerbuurt gaan
we rechtsaf het Zuideinde op, waar na een
kleine vijftig meter, rechts de ophaalbrug
opdoemt. Door deze brug over te steken
komen we op de Lievelandsbuurt. In oude
stukken en kranten wordt het soms ook
191
