7965. Het latere huisje van Daan Hoek ofPiegem
met daaromheen een wanedelen hek, dat
was het wel zo'n beetje. Tegenwoordig
echter ziet de voortuin er bijna exotisch uit
met rotspartijen en een fraaie blauwere
gen die van de muur naar een lantaarnpaal
loopt.
Tante Aafïe heeft er tot 1985 gewoond.
Nu bewoont haar jongste zoon Rob en zijn
gezin het huis. Het is prachtig gerestau
reerd, ook is de voordeur teruggeplaatst
aan deVenbuurt kant.
Geldgebrek en overheidssteun
Het lenen van geld was in die dagen een
groot probleem. De bankdirecteur besliste
gewoon of er wel of geen geld werd ver
strekt. Soms was diezelfde directeur be
kend met de achtergrond van de lener in
spe en liet dit dan meewegen in het uitein
delijke oordeel. Met een beetje pech kon
dat negatief uitpakken. Vaak moest er dan
iemand van eenzelfde statuur aan te pas
komen om geld los te krijgen.
Veel huizen in De Rijp waren er bar slecht
aan toe, simpelweg door geldgebrek, wat
weer tot gevolg had dat onderhoud een
ondergeschoven kindje werd. Maar in
sommige gevallen ging het ook om scha
de die de huizen hadden opgelopen door
de inundatie gedurende de laatste twee ja
ren van de oorlog. Dit alles had verkrotting
tot gevolg. In 1955 telde Nederland 145.000
krotten en daarvan stonden er ook een
aantal op de Buurtjes.
Woningnood was na WO II volksvijand
nummer één en men hoopte door het ge
ven van overheidssteun de woningbouw
te stimuleren. Een mooi gebaar van de re
gering, maar door de heersende armoede,
vaak niet toereikend.
Begin 1949 nam een groep particulieren
het initiatief een fonds op te richten om de
sociale nood, die was ontstaan ten gevol
gen van het woningtekort, te lenigen. Het
fonds werd vernoemd naar een van haar
oprichters G.H.M. Terlingen.
Het Terlingenfonds - in de volksmond
heette dit trouwens gewoon 'de krot-op-
ruimings-premie'- was voornamelijk be
doeld voor de particulier die zijn huis, of
wat daar voor door moest gaan, liet slopen
en er een nieuwe woning voor in de plaats
zette. Men bespaarde op architectkosten
door met één tekening, hetzelfde huis,
meerdere keren op verschillende locaties
te bouwen. Men moest wel de juiste weg
184