c.s. hun denkbeelden ontleenden. Dit 'Derde Front' wees steun aan alle oorlogvoe
rende partijen af, maar stond in 1941 vierkant achter de Februaristaking, want aan
jodenhaat had het MLL-Front een hartgrondige afkeer. De wereldwijde arbeiders
klasse moest onderling solidair zijn, ongeacht ras of volk.
Hoe was de levensbeschouwing van Klaas Barten? Zeker is dat hij afkerig was van
het nazi-gedachtegoed. Alle verzet ertegen was hem sympathiek, al trad hij niet toe
tot het MLL-Front. Maar hij had de ruimte in huis en omdat hij boekhandelaar/
boekbinder was en tevens drukwerk verzorgde, kon hij goede diensten bewijzen
aan de illegale pers. Al voor de oorlog had hij zakelijke contacten met Sneevliet c.s.
en die werden tijdens de bezetting voortgezet: Mien Sneevliet-Draaijer, de vrouw
van Henk, zat soms dagenlang bij Klaas in huis te typen voor het partijblad Spart-
acus. De piek lag in 1941, daarna maakte het MLL-Front minder vaak gebruik van
het schuiladres in Sint Pancras.
In februari/maart 1942 werd bijna de gehele leiding van het MLL-Front gear
resteerd, alsmede enkelen rondom de groep, in totaal twintig mensen. Op 24
februari 1942 was de Haarlemmer Cor Gerritsen de eerste, hij was verraden door
een voormalige partijgenoot die overgestapt was naar de NSB. Huiszoeking bij
Gerritsen leverde exemplaren van Spartacus op. Gerritsen werd gefolterd en liet
informatie los. De begrafenis van zijn vader Hermanus, die op de dag van Ger-
ritsens arrestatie overleden was, heeft Klaas Barten wellicht, maar dat is niet met
zekerheid achterhaald, nog kunnen bijwonen. Op 2 maart volgde zijn arrestatie.
Negen mannen werden beschuldigd van activiteiten voor een verboden politieke
partij en het verspreiden van Duits-vijandige geschriften.
Daarmee hadden ze de eerste paragraaf overtreden van de sabotageverordening
van 16 oktober 1941. Op 7, 8 en 9 april 1942 vond het proces plaats tegen deze
negen voor het Sondergericht Deutsche Obergericht in den Besetzten Niederlan-
dischen Gebieten in het hoofdkwartier van de Sicherheitsdienst aan de Euterpe-
straat (momenteel Gerrit van der Veenstraat) in Amsterdam-Zuid. De zaak-Barten
lichtte men eruit: bij hem ging het niet om overtreding van de sabotageverorde
ning, hij was formeel geen lid van het verboden MLL-Front. 's Middags op 9 april
werden de beklaagden met uitzondering van Klaas Barten ter dood veroordeeld.
Op 13 april 1942 werd het doodvonnis voltrokken aan zeven mannen onder wie
Sneevliet, Dolleman en Menist. Gerritsen was zijn beulen te snel af: hij had in de
gevangenis zelf een einde aan zijn leven gemaakt.
