De teruggekeerde boekbinder -
goud-op-snee was zijn specialiteit
- moest zijn ambacht echter weer
opnemen, want door de Beurskrach
van 1929 daalden de koersen van
zijn aandelen om in 1932 een diep
tepunt te bereiken, (zie de jaarlijkse
uitgave in boekvorm van de Histo
rische Vereniging Sint-Pancras De
Klin 10 deel 4, p. 150, 151 (1995))
Klaas Barten raakte tijdens de Duitse bezetting van Nederland betrokken bij het ver
zet. In zijn huis vonden besprekingen plaats tussen de revolutionaire communisten
Henk Sneevliet, Ab Menist, Willem Dolleman en Theo van Driesten. De verzetsgroep
tiok vooi een onderduikadres eerst aan de bel bij familie, vrienden of zakenrelaties.
Als de verhoudingen goed waren, zeiden die geen nee. En de kans op verraad was
beperkt, want buurtgenoten keken er niet van op als die mensen vaak over de vloer
kwamen.
Henk Sneevliet behoorde tot de linkervleugel van het marxisme. Toen de Sovjet-
Unie eind 1939 Finland aanviel, werd hij gesterkt in zijn overtuiging dat deze
communistische staat onder Stalin geen arbeidersstaat was, maar een politieke
dictatuur. Stalin was in de ogen van Sneevliet ver van het ware communisme in
de lijn van Marx en Lenin afgedwaald. Nadat Nederland in mei 1940 door Hitler-
Duitsland bezet was, hield alleen Groot-Brittannië de strijd tegen Duitsland vol.
Sneevliet moest helemaal niets hebben van Hitier, maar evenmin van Churchill:
Hitler was als fascist en imperialist dubbel gevaarlijk, maar ook Churchill was een
verwerpelijke imperialist. Hielden de Britten niet grote delen van Afrika en Azië
onder de knoet? Een echte arbeider liet zich daarom niet voor het karretje spannen
van de oorlogvoerende landen, maar kende slechts één strijd, en dat was de strijd
tegen het kapitaal.
Reeds tijdens de eerste bezettingsdagen moest Sneevliet onderduiken. Zijn Revolu
tionair Socialistische Arbeiderspartij werd omgevormd tot het illegale Marx-Lenin-
Luxemburg-Front, genoemd naar de drie revolutionaire leiders aan wie Sneevliet
Winter 1927, Klaas Barten op zijn werkplek
100
