Spel met de ansichtkaarten
'Dit spel deden we in de oorlogsjaren 1940 - 1945 met ansichten.', zo vertelt ons
mevrouw Willy van Dalen-Geluk.
'Ja, dat waren kaarten met een mooie afbeelding aan de voorkant, die door een be
paald persoon naar iemand anders werden verstuurd, zoals in die tijd veel gebeurde.
Deze kaarten lagen meestal in een laatje van een tafelkastje of dressoir. Soms in een
doosje te wachten tot iemand ze weer eens zou gaan bekijken of ze in een mapje zou
stoppen voor later.'
Wanneer gebeurde dit allemaal?
'In ieder geval in 1942. Ik was toen acht jaar en woonde in ons dorp Sint Pancras. Alle
meisjes van de Openbare en de Christelijke School verzamelden deze kaarten. Denk
nu niet, dat 't alleen om 't verzamelen ging... Welnee, wij dreven er handel mee! Dat
deden we dan zittende op de onderste plank van een gazonhek, zoals er zoveel vóór
de huizen stonden aan de rand van de weg.
Onze 'handel', de kaarten dus, lag netjes opgetast in een leeg sigarenkistje zonder
deksel, dat aan een bandje om onze nek hing en dan voor ons lichaam bungelde. Dat
bandje was geregen door twee in de zijkanten geboorde gaatjes. Een blikken doosje
met kleine stukjes van een griffel, die wij 'griffies' noemden, was onze portemonnee
met betaalmiddel. Nepgeld dus! Later betaalden we ook met één of twee centen. Zo
veel kostte dan een héél mooie kaart. De prijs stond er achterop vermeld.
Het was een levendige handel langs de Bovenweg, waar gaandeweg de oorlog al
minder autoverkeer was. We waren er zoet mee, met de kaarten, die soms al een heel
lange weg hadden afgelegd, alvorens ze in Sint Pancras waren bezorgd door een post
bode die twee keer op een dag zijn ronde deed. Ik herinner me de heren Boskamp en
Hes als postbode. De kaarten bevatten vaak een boodschap, zoals de aankondiging
dat er een gast te verwachten was. Of zomaar als: 'Bij ons is alles goed; bij jullie ook?'
En dan nog een paar mededelingen waar je tegenwoordig voor zou telefoneren om
lekker even bij te kletsen.
Dan waren er de felicitatiekaarten met op de adreszijde een postzegel van 1 cent
geplakt. Veel dorps- en stadsgezichten waren er bij, die nu op de ruilbeurzen te vinden
zijn. Sommige afbeeldingen waren bij ons zeer populair. Dat waren de ansichten die
83
