wmÈËmm
Alles werd gemaakt en onderhouden door hen zelf; als er weer geschilderd moest
worden waren soms 20 ouders op een zaterdag in de weer met de kwast. Inkomsten
werden vergaard via donaties, het houden van een jaarlijkse bazaar - met een
heus draaiend rad - en de vierwekelijkse klaverjasdrives bij Piet Kuilboer en Café
Rust Wat. (soms wel 28 tafels).
Jan Rood wist te vertellen: 'Er werd vaak om vette prijzen gekaart, zoals een paar
biggen. Deze biggen stonden midden in de zaal. U begrijpt wel, dat begon wel wat te
stinken. Dus die moesten met korf en al naar buiten. Maar wat een schrik voor het
bestuur, want toen de prijzen toegewezen werden, waren de biggen door een paar
jonge knapen losgelaten. Dus dat was midden in de nacht biggen vangen door alle
aanwezigen. Later zijn ze toen gestopt om te kaarten om hoge prijzen; want het werd
bijna moord en doodslag.'
Dit bracht aardig wat geld in het laatje, en het duurde dan ook niet lang of men
kreeg plannen tot uitbreiding. Temeer daar het dorp toen ging uitbreiden in oostelijk
richting. De jaren 1972/73; het ging goed met de speeltuin. Men ging steeds meer
beesten houden, waardoor de bestaande locatie te klein werd.
48
