De sv Vrone kende inmiddels weer een zaterdagafdeling. Met ingang van het seizoen
1967-1968, veertien jaar na de roemloze opheffing, kwam 's zaterdags weer een
seniorenelftal in de wei. Surink had zich indertijd beklaagd over de geringe steun aan
het zaterdagvoetbal vanuit de leidende protestants-christelijke kringen in het dorp.
Ironisch genoeg was het de gereformeerde predikant ds. Peter Kooy dien in 1967
de aanzet gaf tot de heroprichting van de zaterdagafdeling. Voor een benefiet
wedstrijd ten gunste van het Bouwfonds van de gereformeerde kerk stelde hij uit
zijn gemeenteleden een elftal samen, dat op bevrijdingsdag tegen een team van
oud-Vrone-spelers voetbalde. De toen ook al met Maartje én Vrone getrouwde Piet
Smit sloeg dat gade, stapte op Gerard Kloosterboer af en... opperde het plan weer
een zaterdagmiddagafdeling op te richten. Luttele weken later was de heroprichting
een feit, welk een stichtelijke invloed alleen van de bouw van de kerk kan uitgaan.
De invloed lijkt zelfs tot in de bestuurskamer te hebben gereikt. In notulen uit
deze periode heetten de spelers van Vrone 1 opeens 'discipelen'; Van Raamsdonk
moest volgens het bestuur beter onderrichten, want het kwam herhaaldelijk voor dat
trainingen niet mer hetzelfde aantal ballen eindigden als ze begonnen.
Reeds een jaar na de heroprichting van de zaterdagafdeling waren er genoeg spelers
om een tweede elftal te formeren. In 1971 kon een derde elftal voor de competitie
worden ingeschreven. In datzelfde jaar promoveerde zl naar de eerste klasse afdeling,
waarin het een moeilijk debuutseizoen doormaakte. Het vege lijf werd uiteindelijk
gered in een beslissingswedstrijd tegen Alcmaria Victrix. Het verblijf in de eerste
klasse duurde uiteindelijk vier jaar; in 1975 degradeerde zl naar de tweede klas
se. Onder leiding van Rob Schutz, aanvankelijk functionerend als heuse 'adviseur'
van pro deo coach Van der Linden, werd vervolgens neen solide basis gelegd voor
terugkeer naar de eerste klasse. De promotie werd in 1978 bewerkstelligd; Jaap Kunst
zwaaide toen de scepter. Twee jaar later werd onder aanvoering van Hein Roselaar
zelfs de KNVB bereikt. Na bijna dertig jaar had de sv Vrone weer een vierde klasser.
Hoe anders is het beeld van het eerste zondagelftal gedurende de zeventiger jaren:
geen promoties, geen degradaties. Vrone 1 was eerste klasser en bleef dat, al kwam
de rode lantaarn regelmatig in zicht. Dat toen jaar in jaar uit tegen degradatie moest
worden geknokt, zoals wel eens wordt beweerd, is echter overdreven. In 1974 eindigde
Vrone 1, toen getraind door Henk Tijm, als derde. Het jaar daarop - Rein Deinum was
Tijm opgevolgd - werd zelfs een tweede plaats behaald. De seizoenen 1976-1977 en
1977-1978 leverden respectievelijk een vierde en vijfde plaats op.
38
