'ik,
i35
Ze kregen de eerste 5 jaar geen kinderen. Daar sprak men
schande van, vooral zij, met die hoge hakken, bontkragen en
hoed werd er op aangekeken. Maar door een kleine ingreep
kwam het allemaal goed. Moes kreeg 15 kinderen waarvan er 3
op zeer jonge leeftijd overleden. Pa was timmerman en bouwde
ons huis aan de Benedenweg, hij had gouden handen. Voor zijn
oudste zoon Wim maakte hij een karretje voor achter de fiets,
van binnen gecapitonneerd en met raampjes.
Voor de viswinkel van opa Smit werd geparkeerd en de men
sen stonden vol bewondering naar die prachtkar te kijken. Opa
ging er trots bij staan: 'Ja, dat heeft mijn schoonzoon gemaakt.'
Later is het wagentje naar koster Hes in Oudorp gegaan. In
de oorlog maakte en verkocht Pa speelgoed en bouwde in de
voortuin met zelfgebakken steentjes een kasteeltje met alles
erop en eraan. In een malletje zo groot als een luciferdoosje met rood gekleurde specie werden
de steentjes gemaakt, die lagen voor het raam te drogen op lange latten. In de winter hing er
spekzwoerd in voor de vogels. Het hondje van de Goede rook dat en kroop erin maar kon er
nooit meer ui t. Met veel schelden en tieren werd ie eruit gehaald. Als er op school een juffrouw
jarig was maakte hij als cadeautje prachtige vogels van hout. De kermis van Sint Pancras was
vroeger ook in het Zuidend, voor de deur op de Benedenweg, we keken zo de schiettent in.
Pa zat in de voortuin met zijn zelfgebouwde zweefmolen met een oude grammofoonmotor.
Hij draait nog elk jaar met draaiorgelmuziek.
Broer Dick heeft wel eens verteld dat hij uit een
heel groot gezin kwam. Hij zei dan dat ze geen
geld hadden voor schoenen en dat we zater
dag op een rijtje op het aanrecht zaten en Pa
met fietsenlak schoentjes op ons voeten lakte.
Zondags riep hij dan: 'Niet voetballen met jullie
nieuwe schoentjes!' Jaren later had een vroegere
buurvrouw het er nog over: Trien, met klaver
jassen in de Geist hadden we het er nog weer
over, dat schoentjes lakken op die pootjes!'
Pa was penningmeester van de bouwvakarbeidersbond Sint Jozef en plaatselijk vertegen
woordiger van het Sociaal Fonds Bouwnijverheid. Bij hem werden de vakantiebonnen dan in
geleverd en ook uitbetaald. Het geld werd gewoon op de fiets gehaald bij Luit Blom. Iedereen
wist dat, maar dat kon gewoon in die tijd. Met het uitbetalen kwamen de bouwvakkers uit
de wijde omgeving naar Sint Pancras, de koffie stond altijd klaar en iedereen zat gezellig
zijn beurt af te wachten. Pa kreeg meestal het kleingeld als fooi, dat ging in een emmertje en
van de inhoud gingen we met Pa en Moes naar de kermis in Alkmaar. We werden dan naar
binnen geroepen om naar bed te gaan en in plaats van pyjama's kregen we onze nette kleren
92
