voor de wielerronde en Piet Smit voor
al het werk bij de v.v. Vrone. Dat succes
smaakte naar meer en al heel snel was er
een boerenblaaskapel 'de Kloeters', uit de
gelederen van de muziekvereniging Irene,
die ging meehelpen de feestvreugde te
verhogen. Na een aantal jaren stopten de
Kloeters en werden die opgevolgd door de
Vrolijke Vlotbregblezers uit, u raadt het al,
Koedijk.
In het seizoen 77/78 werden we blij ver
rast met de komst van de Dansmariekes,
die elke avond een puike show opvoerden.
Niet alleen bij Rust Wat maar ook vele malen op de uitballen. De prinsen van de Roete
Toeters werden altijd in zeer aparte sessies verkozen waarbij uiteraard geheimhouding voorop
stond. De eerste was Prins Titus de Eerste - Tinus Mulder vervolgens Prins Joris de Eerste
- Jos Koning, daarna Prins Jacobus de Eerste - Koos Geerling, daarna Prins Theodorus de
Eerste - Theo de Wit gevolgd door Prins Gerardus de Eerste - Gerard Jansen en als laatste
Prins Simon - Siem van Veen.
Er werd natuurlijk veel georganiseerd, dat begon altijd met de Prinsverkiezing de elfde van
de elfde. Dan de Prinsenballen,zowel uit als thuis. Makrelenverkoop, klaverjasavonden en
dan de carnavalsdagen. Eerst één avond, later gevolgd door vrijdagavond, zaterdagmiddag (de
kindermiddag), zaterdagavond en afsluitend, na de optocht door het dorp,de zondagmiddag.
De bezoeken aan de Molenhoeve en Zonne-
oord en niet te vergeten dagverblijf Jan
Willem waren altijd een groot feest.
Gelukkig waren er in die tijd veel muzikanten
die erom bekend stonden iedereen te verma
ken. Veel jaren waren ze op het podium bij
de Roetetoeters t.w. het duo Ab Glas en Nico
Badenhuizen en trio de 'Three Flowers'. Bij
Jan Willem speelden altijd met veel succes
Martin Hoogervorst en Jaap de Haas.
Jammer, helaas. Enige jaren eerder is er een einde gekomen aan het voortbestaan van de
Roetetoeters. In de 70 en 80-ger jaren was er schijnbaar behoefte aan dit vertier mede onder
invloed van alle carnavalsnummers op de radio en tv. Nu moet je niet meer aankomen met
een bloemetjesgordijn of een paard in de gang. Toen was een vliegvakantie naar Spanje een
belevenis van de eerste orde en de piloot kreeg een applaus van alle passagiers. Het is voorbij.
En toch denk ik dat de kinderen die op de kindermiddag zijn geweest altijd weer terugdenken
aan die zak snoep van de Roete Toeters. Maar de ouderen hebben het altijd over de makrelen.
W. Appeldoorn
87
