Wij zijn mevrouw Hes zeer erkentelijk omdat zij bereid was om over haar tijd bij het Witte
Kruis te vertellen en geven onderstaan haar relaas weer.
Mevrouw Hes vertelt
'De Nobelhofis gebouwd door fa Smit en gereedgekomen in 1953. De huisjes waren bestemd
voor de bejaarden en heel gerieflijk ingedeeld voor die tijd. Bij nr. 1 werd het consultatie
bureau en badhuis verwezenlijkt (een kwaiije per keer). Dat was geweldig want haast
niemand had toen een douche, laat staan een ligbad. Maar het belangrijkste was dat het
Witte Kruis gebeuren er in gevestigd werd! Daar kon je van alles voor de thuisverpleging
lenen. De beheerders toen waren de heer J. de Vries en zijn echtgenote, tot 1975. Meneer
De Vries werd ziek en verhuisde naar het Lauwershof en mevrouw de Vries kreeg een huisje
toegewezen op de Nobelhof zelf.
Huisje nr 1 werd verhuurd en er werd een advertentie gezet met de vraag voor 2 part-timers.
De sollicitatiebrief moest naar de heer R. van Westerop, die penningmeester was. De dames
Jansen en Hes werden hiervoor aangenomen en de uitleentijden werden veranderd van onder
de middag van 12.30 uur tot 13 uur naar de middag van 18 uur tot 19 uur, en wel 5 dagen
in de week Maar in noodgevallen kon men bij de dames aan huis even vragen en dan kwam
het allemaal wel weer goed.
Door een ingrijpende renovatie in 1976 moesten wij tijdelijk naar de brandweerkazerne aan de
Destreelaan verhuizen. Er was dus geen badhuis meer, want iedereen kreeg toen subsidie als
je een douche in huis nam. De inlichting werd gemoderniseerd en alles werd geweldig goed.
Op woensdagochtend werd de boel grondig gereinigd want er werd veel gebruik gemaakt van
het gebouw. Drie keer in de week kwam mevrouw A. Nanne van Starlet bloed afnemen en dan
nog 2 keer per week spreekuur voor maatschappelijk werk. Ook de diëtiste kwam geregeld
om de mensen van hun overtollige gewicht af te helpen. En dan werd er ook nog muziekles
gegeven in het gebouw. Tijdens de uren van het consultatiebureau werden baby en kleuter
gewogen.
Dat alles liep heel goed totdat wij bij Alkmaar werden gevoegd en toen veranderde er van
alles. Het magazijn werd leeggehaald en we moesten de spullen uit Broek op Langedijk tele
fonisch bestellen en dan werd het thuisbezorgd. Behalve in het weekend. Dat nam niet weg
dat wij zelf ook in het weekend zaken voor de mensen regelden en het zelf thuisbezorgden.'
Na er ruim 20 jaar met plezier te hebben gewerkt werden de dames Hes en Jansen heel
hartelijk bedankt voor hun bewezen diensten. Mevrouw Hes ging met prepensioen en mevrouw
Jansen moest nog even blijven werken op het hoofdkantoor te Alkmaar aan de Helderse weg.
Nu is alles overgegaan in Evean.
En nu staat het hele gebouw leeg en te verpauperen. Echt jammer. Maar misschien kan straks
de Historische Vereniging Sinl-Pancras er nog een mooi museum van maken.
