92
WAAR GEBEURD
Onze kerkelijke gemeente was vakant. De leden van de kerk weten wat
dat betekent. Er moet een nieuwe voorganger worden gezocht. Meestal
wordt dan binnen de kerkeraaad een hoorcommisie gevormd die er op uit
trekt naar een plaats waar een predikant "staat", die wellicht in onze eigen
gemeente zou passen. Inlichtingen over hem zijn dan veelal reeds via/via
binnen gekomen en worden natuurlijk critisch besproken.
Zo'n veertig jaar terug had ik de eer ook deel van deze commissie uit te
maken, hoewel ik jonger was dan de andere leden. Dit niet omdat ik daar
voor bijzondere kwaliteiten zou hebben, maar domweg omdat ik de enige
was die een auto bezat (bedenk wel dat er toen nog heel weinig auto's
rondreden).
Ik had er geen bezwaar tegen. Ik mocht graag autorijden en het was inte
ressant om andere plaatsen, soms ver weg in ons vaderland, te bezoeken.
En natuurlijk om de preek van de predikant te beluisteren en mogelijk in
de pastorie nader met hem kennis te maken.
Zo gingen we - vier man sterk - op een mooie zondag in mei al vroeg op
pad. Ik ben vergeten welke dienst in welk dorp we moesten bezoeken. Ik
weet wel dat we in een landelijke streek terecht kwamen. We genoten van
de rust en de ruimte op die voorjaarsdag en van het weidse landschap in
de voor ons vreemde omgeving.Op een zeker moment echter begon de
motor van de auto te sputteren - om er even later helemaal het zwijgen
toe te doen.
De benzine was op. Ik had vergeten tijdig te tanken!
Plotseling leek het zonnige landschap een verlaten en onherbergzaam
oord, waaruit we niet weg konden komen. De enige mogelijkheid was, dat
een van ons naar het dorp zou lopen, dat heel in de verte zichtbaar was.
Maar de vraag kwam op of daar wel een garage met pomp te vinden zou
zijn. Ons reisschema voor deze dag zou trouwens toch hopeloos in de war
raken - en de kerkdienst konden we wel vergeten.
In de paar minuten dat we dit overwogen, kwam er echter een auto aan
rijden, merkwaardig genoeg van het zelfde merk en type als mijn auto, een
Volvo P 544, een katterug, zoals hij in de volksmond werd genoemd. En dat
terwijl er tevoren in geen velden of wegen een auto of zelfs een fiets te
zien was geweest.
