In 1938/39 moesten daarom de kinderen naar de nieuwe school aan de
Munnicken weg. Meester Smit was intussen gestopt.
Deze school was al veel moderner met een soort centrale verwarming ter
wijl er in de oude sehool nog gewoon zo n hoge zwarte kachel stond die
met kolen en hout werd gestookt.
Helaas werd de school aan de Munnickenweg in de oorlog door de Duit
sers gevorderd en moesten de leerlingen met z'n allen weer naar de oude
school waar het alleen warm was als er kolen waren.
Intussen zat Rients, de vader van Gert Turkstra, met een kracht minder nu
Klazine de deur uit was en daarom huurde hij af en toe in het dorp een
kracht als het echt nodig was. Alles ging goed totdat op een dag Manus van
Wonderen aan Rients kwam vragen waar het geld bleef
Dan komt de aap uit de mouw: Dirk Olgers heeft nog nooit een cent be
taald aan Manus en nu wil Manus wel eens vangen. Rients betaalde alles.
Rients kon natuurlijk niet meer samenwerken met Dirk Olgers huurde zelf
de hele akker. Dirk moest er toen af. Het werd wat moeilijk en natuurlijk
moesten de kinderen thuis veel meehelpen voor en na schooltijd.
Vaak direct het land op en voor de erwten en peulen de onderste touw
tjes losmaken en ze bovenaan bijzetten zodat de groente kon doorgroeien
Geen tijd om te lezen of te luieren Het waren lange dagen en je kreeg niks
voor niks. En toch had je je vaste kosten want elke week kwam Gert Booy
voor het dooiefonds. En dan kwam nog "dokter" Willem Schuur.Die was
knecht bij dokter Destree en die had zelf een soort ziekenfonds ontwik
keld waarvoor iedereen fondsgeld moest betalen Om maar te zwijgen van
de dagelijkse kosten om te overleven.
Maar het pad dat Vader Rients en moeder Grietje moesten gaan werd wreed
verstoord doordat vader Rients in 1939 kwam te overlijden toen de jonge
Rients amper 13 jaar oud was en Gert net 8
Je had toen geen AOW en geen kinderbijslag en je wilde ook niet van de
kerk leven of van het armbestuur. Na zijn overlijden nam zwager Jan Bruin
(van de Hagenhorst) de vrachtrijderij over, hoewel moeder de baas bleef..
Broer Rients had er geen zin in. Toen de crisis begon was Rients net van
school. Er kwam ook steeds minder groente maar alles wat er werd geteeld
werd nu door Jan Bruin naar Alkmaar vervoerd.
Moeder, Rients en Gert hadden toen achter het huis een akker van 8 snees
en nog ca. 80 snees (een paar bunder) in het Geestmerambacht.
Piet van de Gragt nam later het transport weer over van Jan Bruin en het
paard ging naar Alkmaar voor de verkoop.
17
