Dokter Neve kwam af en toe langs om het wel en wee van de zitters in de
gaten te houden.Vooral de tweede nacht sloeg de vermoeidheid toe en ge
beurde er wel eens wat. Zo weet Leo nog dat er een was die een fata mor
gana zag. "De met kroos gevulde Singel was net een grindpad" en prompt
stapte hij aan de verkeerde kant van de paal af. De verveling sloeg soms
prettig toe en zo hielden de zitters elkaar "s nachts wakker door steeds el-
kaars naam te roepen en daarna het woordje:'akkoord' (is het nog akkoord
met je?).Er werd ook wel geklamd met elkaar en - zo wist Leo nog - er was
een zitter die uiteindelijk toch van de paal geduwd werd, omdat hij steeds
vervelend was en dus onder het kroos en in de prut terechtkwam.
Alle ouders van de zitters waren maar wat bezorgd en kwamen bij nacht
en ontij kijken hoe het ging en voor iedereen was het vooral na de tweede
nacht altijd weer een verrassing wie er nog zaten. Er werd geroepen: "Zit
je 'r nou nog?" of "Kom er nou maar eens af". Een enkeling moest dan ook
echt mee van zijn ouders. Bert Klaassens won dat eerste jaar met 48 uur,
tot de volgende avond 7 uur. Hij kreeg de paalzitbeker. Het besluit om af te
stappen kwam overigens vaak even spontaan als het besluit om op te stap
pen (Leo besloot een paar uur van tevoren om ook deel te nemen), maar
het was toch steeds weer een uitdaging om de volgende sanitaire stop te
halen. Dan had je weer twee uur extra gezeten. Er deed dat jaar iemand uit
Bergen mee, die ook de hele tijd "de Bergenaar" werd genoemd.
148
