126
Er werd een perceel van 7 ha aan de Spanjaardsdam toegewezen waarop
een schuur en een woonhuis verrees. Een jaar later kwam daar nog 5,5 ha
pachtland bij. Voor de gemeente Sint Pancras was dit de eerste keer dat er
een tuinder een woning en bedrijfsgebou-wen wilde bouwen in het nieuw
gevormde gebied. Het toenmalige college van B en W had bij monde van
haar ambtenaar bouw- en woningtoezicht nog weinig kaas gegeten van al
les wat dat inhield. Niets van de plannen was goed en alles moest anders!
Zelfs de woning mocht niet met pannen gedekt worden maar men prefe
reerde golfplaten. Vader laaiend naar de Burgemeester.'Ik wil in een huis
wonen, niet in een boetje'! Het kwam uiteindelijk redelijk terecht maar het
asbestcement bleef gemeentevoorschrift! Zo zie je maar, er is in die 30 jaar
nog niet veel veranderd, als je iets wil bouwen moet het altijd anders dan
dat je zelf wilt!!
Zo begon het hier in 1974. De verhuizing van Broek naar Sint Pancras, va
der, moeder en 2 zusjes en ikzelf. Het was enorm wennen. De eerste nacht
kon niemand slapen omdat het zo stil was!! Vader hartstikke vroeg wakker,
stond om 4 uur voor het raam en opeens oog in oog met Jan Leegwater, de
visser! Die probeerde nu hier nog een paar palingen te oogsten alhoewel
zijn territorium met het verdwijnen van het meeste water danig geslonken
was! De verkaveling kwam net op tijd. Het was een goede tijd om te in
vesteren, de kostprijs kon, mede door de efficiëntere manier van werken
goed in de hand worden gehouden. Schaalvergroting was door de hogere
produktie per man geen probleem meer. Daarbij kwam ook dat er vooruit
gekeken werd, de collega s waren opeens mensen die niet echt conser
vatief waren in hun ideeën maar altijd naar nieuwe oplossingen zochten.
Heel veel heeft mijn vader ge
had aan Jaap Duif die een stuk
koelcel huurde, en mede door
Jaap en zijn vader kwamen we
er goed in bij de Pancrassers.
Heel veel van de Pancrasser
tuinders en ook wel oud tuin
ders waren regelmatig aan de
Spanjaardsdam te vinden, denk
maar eens aan Maarten Groen
en Piet Bakker die het zo mooi
vond hier dat die ook besloot
zich op de buurt te vestigen.
Maar ook Gerbrand Duif kwam
Het koppen, d.w.z. het verivijderen
van de bloemen.
