p. Verhaal van Wim Balder,
specialist in tulpen te Sint-Pancras.
Toen in de jaren '60
men in het Geest-
merambacht met
zijn vele tuinders
en veilingen tot de
conclusie kwam dat
het telen van tuin-
bouwprodukten op
de manier zoals die
plaatsvond op de
vele stukjes grond
op den duur niet ren
dabel zou zijn besloot men tot een totale reorganisatie van het gebied. De
produktie moest grootschaliger, meer gemechaniseerd en de produktie per
man zou omhoog moeten om het hoofd boven water te kunnen houden.
Vergaderingen en bijeenkomsten werden gehouden, de mensen werd ver
teld wat de bedoeling was en tevens werd de voorspelling gedaan dat 90%
van de toenmalige tuinders niet door zou gaan als de verkaveling een feit
zou zijn. Mijn vader, Jan Balder, heeft dat meermalen verteld, razend waren
de mensen, dit was onmogelijk! Er is wel gebleken dat de deskundigen het
bij het rechte eind hadden. Velen van de tuinders zochten ander werk, en
gelukkig waren er mogelijkheden zoals Smiths Chips en Hoogovens om
maar een paar voorbeelden te noemen.
Slechts een enkeling is gebleven. Het werd duidelijk dat de onzekerheid
van het tuindersbestaan graag werd ingewisseld voor een vaste betrekking
met een vast loon.
Uit Broek op Langedijk waren het een handjevol tuinders die investeer
den in een nieuw bedrijf in het nieuwe verkavelde gebied, een enkeling
probeerde nog door te gaan in de oude accomodatie. In het dorp maar die
vielen al gauw af. Voor Sint Pancras was dat niet anders!
Mijn vader, broer en ik hadden samen een bedrijf van 6 bunder, verspreid
over achtentwintig percelen. We teelden daar tulpen, aardappelen en als
nateelt kool. Ook hadden we een witloftrekkerijtje.
124
Wim Balder. Ziek zoeken
