112 De zg. duigen passen exact aan elkaar zonder naad en worden tegen el kander geperst doordat de metalen hoepels en strak omheen worden ge slagen. Vaak nog verhit zodat ze goed vastkrimpen. Zo n ton is leeg al heel zwaar en het is een hele kunst om zo n ton te verrollen, speciaal wanneer de ton vol is. Vaak waren de bovenwoningen ook voorzien van zo n plee en moest die ton van boven naar beneden worden gehaald en dat gaf wel eens schade door het geklots. Een echte tonnenman zette de ton met een zwaai op zijn schouder, die meestal was afgedekt met een lederen schou derlap. Maar dat ging ook wel eens mis. Eerst deed men het zelf en leegde men de ton eenvoudig achter het huis op het erf of in de beerput. Omdat dit een twijfelachtige situatie was en de hygiene minder aandacht kreeg dan ge wenst was, heeft de Gemeente eerst tonnenmannen benoemd die tegen een geringe vergoe ding de menselijke uitwerpse len ophaalden. Het was natuur lijk te voorspellen dat dit niet helemaal vlekkeloos verliep. Er verdween nu nog meer in de grachten dan voorheen want betalen kost geld. Pas nadat de Gemeente een soort van stan- De "Hercules" in Alkmaar. daard ton had ingevoerd en een verplichte premie per huis, werd het snel beter.Tenslotte had men nu een vlotte organisatie met gemeentelijke tonnenman nen die de tonnen ophaal den, op een wagen zetten en die ze vervoerden naar een verzamelpunt. Vaak was dat een schuit zoals in Alkmaar de Her cules. Deze boot dumpte zijn lading dan op een ter rein langs het Noordhol lands kanaal, iets voorbij de plaats waar nu de nieuwe Het reinigen van de tonnen. HuisvuiI Centrale staat

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 2005 | | pagina 116