98
Dat was een brede goot die tussen de buitenmuur en de deelvloer liep.
De koeienmest werd met de kruiwagen op de mestbult gegooid en in het
voorjaar met de driewielwagen met paard op het land uitgereden.
Die grond werd dan bar vruchtbaar. En het barstte dan ook van de weide
vogels. Heel vroeg zag je toen de tureluur, de kieften en de grutto, vogels
die nu hier practisch zijn verdwenen. De natuur was heel mooi, en de mens
leefde er mee.
Maar het kon nog beter en vooral efficiënter. Vanaf de jaren zestig kwamen
de koeien terecht in een aparte schuur, de ligboxenstal. De grote midden
ruimte heeft als vloer een rooster, waaronder in een gierkelder de koei
enmest wordt opgevangen.Langs de zijkanten zijn schotten geplaatst, de
boxen. Daarin liggen de koeien op bv. rubberen matten of op stro of hout
krullen. De bewegingsvrijheid van de koe is veel groter geworden.
Ze staan nu niet meer vastgebonden.
Tegenwoordig is mest echter een groot probleem geworden.Waar moet de
boer met zijn enorme hoeveelheden mest naar toe? Mestproductierechten,
verplaatsing, uitrij-perioden, mestboekhouding enz.
Een ingewikkelde en ondoorzichtige wirwar van mestregels, waarvan het
einde nog niet in zicht is nu ook Brussel zich er mee bemoeit. Om verzuring
van het milieu tegen te gaan moet de boer tegenwoordig de mest opslaan
in tanks die aan strenge eisen moeten voldoen. Dat kost geld. Op bepaalde
tijden mag hij de mest over zijn land uitrijden, maar dan alleen bepaalde
hoeveelheden per hectare en met een mestinjector. De mest mag dan uit
sluitend in sleufjes
van maximaal 5 cm
breed in de grond
worden gebracht.
Het mag niet meer
zichtbaar op de
grond blijven liggen.
Ook kan de boer
zijn mest nog via de
mestbank verhande
len En het gebruik
van biogas als bijpro
duct van de mest in
de gierputten mag
al lang niet meer
worden gebruikt.
Een groep stilletjes.
