welke personen hadden geheuld met de vijand, oranje hadden gedragen of
vrijheidsbomen hadden vernield.
Een aantal van hen werden gevangen genomen, o m de stadsbode van
Alkmaar, Willem Brons. Hij had, toen de Engelsen in Alkmaar kwamen, de
voormalige (Oranje-gezinde) stadsbestuurders aangepord de macht weer in
handen te nemen. De meeste gevangenen werden al spoedig weer vrijgela
ten, sommigen kregen een gevangenisstraf van enkele maanden.
De zwaarste straf was voor Zeeger Davidson, maar dat was reeds geschied
toen de Engelsen en Russen nog in opmars waren en een flinke bedreiging
vormden voor Alkmaar.
Zeeger Davidson.
Mevrouw J. Visser - Roosendaal beschreef in de roman 'Getrouw tot in de
dood' de geschiedenis van de uit Venhuizen afkomstige Zeeger Davidson.
Outjert Visser schreef over hem een artikel in West Frieslands oud en nieuw
jaarg. 49.
Omdat Zeeger Davidson te St. Pancras werd gefusilleerd volgt hier het ver
haal van deze man, gebruik makend van gegevens uit het laatstgenoemde
artikel, (zijn vonnis werd ook vermeld in de Alkmaarsche Courant van sep
tember 1799).
Of het toeval was dat Zeeger Davidson op 14 september zich per chais naar
de herberg 'DE VALK' in Medemblik begaf of wegens een gemaakte af
spraak, is niet bekend.
Wel weten we hij daar een Duitser ontmoette. Deze laatste was in dienst
van het Engelse leger en probeerde voedsel te begaan voor de militairen en
de bij het leger behorende stoet van paarden.
Na enig overleg werd overeen gekomen dat Zeeger zou fungeren als inko
per in dienst van het Engelse leger. Of Zeeger reeds eerder gewerkt had
voor de Britten en hij voor zijn werk ook enige beloning genoot of dat dit
uit liefde voor Oranje en of Engeland werd gedaan, is niet bekend. (Wel is
bekend dat de familie Davidson zijn wortels in Engeland had.)
In 'DE VALK' ontving Zeeger een door de Duitse Engelsman getekende
brief, waarin werd vermeld dat de bezitter van deze brief, zijnde Zeeger
150
