In de nacht vóór en de vroege ochtend van de 8C oktober verliet het inva
sieleger Alkmaar.
Tussen acht en negen uur 's morgens reden de eerste Franse ruiters de stad
weer binnen. Het oranje, dat gedurende twee dagen volop zichtbaar was,
werd plotseling onzichtbaar
De vrijheidsboom werd weer geplant en de op de torens staande vlaggen
verwisseld.
Franse- en Bataafse troepen kwamen aan de zuidkant Alkmaar binnen en
verlieten dit in allerijl aan de noordkant in de richting van Koedijk, St. Pan-
cras en Schermerhorn en deden zo een poging hun terugtrekkende vijanden
aan te vallen. Het gelukte hun enkele honderden gevangenen te maken
Alkmaar kreeg weer te maken met een zware inkwartiering
Er stonden in Alkmaar 1821 woningen,
waarvan 145 als bouwval leeg stonden,
200 ongeschikt waren,
in 276 werden 443 officieren ondergebracht
en in 1200 werden 4924 soldaten gelegerd.
(300 met 2 man, 600 met 4, 200 met 6 en 100 met 8 soldaten)
De Engelsen en Russen trokken terug naar hun verdedigingswerken bij de
Zijpe. Vervolgens ontstond er een soort pat-stelling. Om deze te doorbre
ken bood York omstreeks 20 oktober aan de Bataafse Republiek te verla
ten en de 8000 krijgsgevangenen hun vrijheid te geven en deed hij daarbij
nog enkele andere toezeggingen in ruil voor een vrije aftocht. Ook uitte hij
een aantal dreigementen, voor het geval niet op dit aanbod werd ingegaan.
De Fransen stemden in met de vrije terugtocht In Alkmaar werd gefluisterd
dat Brune gezwicht was voor Engels kapitaal...
Omstreeks 20 november verdwenen de laatste manschappen van het inva
sie- leger uit ons land.
Nadat het gevaar was geweken, keerde het Departementaal Bestuur van
Texel terug naar Alkmaar. Aanvankelijk werd ijverig onderzoek gedaan
149
