king\ De Hollandse troepen stelden zich weer onder het bevel van Oranje."
Een Franse schrijver vertelde: "De Engelsen vonden slechts eén wachtsol-
daat, die men verzuimd had af te lossen. Verder maakten ze twee twaalf
ponders buit (geschut), deze waren buiten de stad blijven staan, want eerder
vond de bevelvoerende Franse officier het te gevaarlijk de poort nog te
openen om deze twee kanonnen binnen de stad te brengen."
's Avonds werd officieel gevlagd en was de vrijheidsboom reeds op de
Paardenmarkt onder "Oranje boven gejuich' verbrand. Hierbij werd de bo
ventoon gevoerd door enkele personen, die eerder vanwege hun Oranjege
zindheid door de nu afgezette stadsregering waren ontslagen.
Bij de woningen van vooraanstaande patriotten uitten Alkmaarse oranjege-
zinden wel een aantal dreigementen maar kwam het niet tot "dadelijk
heden". (Vermoedelijk omdat de Engelsen hadden gedreigd dit niet onge
straft te zullen laten).
In de door de Engelsen bezette dorpen, waartoe ook St.Pancras behoorde,
ging het ongeveer hetzelfde.
In Oudorp stond al vroeg de Oranje vlag op de toren.
Zo hier en daar werden Patriotten gedwongen om mee te helpen aan het
slopen of verbranden van de vrijheidsboom, omdat 'de Patriotten zich
moesten warmen'.
Ook gebeurde het dat een vurig Patriot werd gedwongen om het voor hem
zo afgrijselijke "Oranje boven 1" te roepen.
In Schermerhorn wilde een schipper al vloekend en scheldend de voormali
ge secretaris te lijf gaan, roepend: "Jij blixem, jij meende mijn schuyt voor
de Patriotten te moeten vorderen, nu zal ik je op je donder geven", maar
andere, eveneens Oranje-gezinde schippers weerhielden hem.
Nadat de Engelsen zich hadden terug getrokken en de Bataven het heft
weer in handen hadden genomen stelde het Departementaal Bestuur aan
iedere Municipaliteit o.a. de vraag of er tijdens de Engels-Russische bezet
ting ook personen waren geweest die zich aan misdaden tegen de Bataafse
Republiek hadden schuldig gemaakt.
Uit de omgeving reageerde alleen Oudorp met:
144
