De aanval langs de duinkant vorderde het snelst. Na zware gevechten was
het Engels-Russische leger 's middags om 3 uur tot Bergen gevorderd en
even later werd zelfs in Egmond zwaar gevochten.
Brune en Daandels, bang dat ze zouden worden omsingeld, besloten terug
te trekken Brune ging achterwaarts tot Beverwijk, Daandels trok in de
richting van Purmerend - Monnikendam.
De volgende dag ,3 oktober, was er 's middags om 2 uur geen Frans-
Bataafs soldaat meer ten noorden van Alkmaar te zien. Op dat tijdstip ver
liet ook de Franse achterhoede de stad en trok zuidwaarts.
Alvorens te vertrekken bracht de bevelvoerende commandant de sleutels op
het stadhuis met de woorden: "De poorten zijn tot nader order gesloten, net
zo is het met de omhoog getrokken bruggen."
En hiermee bezorgden ze de Alkmaarse bestuurders een probleem De
Fransen verlieten ons, wat te doen als de Engelsen komen
Toen er enkele Engelse soldaten bij de Friese poort verschenen liet een
Oranjevriend de brug neer en opende de poort. De dragonders gingen daar
op naar het stadhuis en vertelden dat vermoedelijk diezelfde dag nog een
Engels leger Alkmaar binnen zou trekken. De aanvoerder van de Engelse
verkenners wekte het stadsbestuur op om niet met dwars hout te gaan gooi
en, maar in plaats daarvan alle mogelijke medewerking te geven. Zijn bood
schap was: Laten we voor een goede verstandhouding zorgen werk mee,
doe de poort open en zet de vlag op de toren. Onze troepen hebben de op
dracht om alles contant te betalen.
Verder zei hij dat er in Alkmaar een gewapende burgermacht was en dat
deze reeds de wapens had neergelegd, maar hij verzocht hen voorlopig de
orde in de stad te handhaven.
"Wat moesten we zeiden de patriottische bestuurders. Er was een over
macht dus kozen we maar eieren voor ons geld om de burgers te bescher
men zetten we de oranjevlag op het stadhuis
Een Engelse schrijver vertelde later: De poort was open en in de stad was
het één zee van Oranjevlaggen. Een klokkenspel speelde 'God save the
142
