kinderen bezorgden het thuis en bij bevriende adressen. Ze hadden een busje
mee en daarin konden de ouders en grootouders een bijdrage voor de on
kosten geven. Dat er prijs op werd gesteld bleek uit de winst, die met Con
tact werd gemaakt.
Toen Bakker één of twee jaar later een benoeming naar Arnhem aannam,
was Contact reeds een begrip.
Maar de schrijf- en stencilmachine verhuisden mee naar het oosten des lands
Met enkele kunstgrepen gelukte het, zij het erg gebrekkig, om de school
krant in leven te houden
Deze schoolkrant leverde nog veel meer op
Het werd een goed middel bij de pogingen om het financiële tij iets te keren
Er werden diverse acties op touw gezet om wat beter in de slappe was te
komen.
Een van de oudste schulden 5000,- groot, werd omgezet in 200 renteloze
aandelen van 25,-. Jaarlijks werd er een stelletje afgelost met het geld dat
eerder aan rente werd betaald
Voordat dit echter zover was, moesten we eerst een aantal avonden op stap
om de aandelen aan de man te brengen. De school beschikte over ca 250
adressen van meelevende personen Deze moesten bezocht worden met de
vraag: 'Doet U mee met de aandelenactie van onze school
'k Herinner me dat ik o.a. ook naar Gerbrand Duif moest.
Gerbrand was iets hardhorend en nog vrijgezel.
Met zijn moeder, Baafje Duif - Nieuwland, woonde hij in het ouderlijk huis
aan de Benedenweg ongeveer ter hoogte van de Nobelhof.
Moeder Baaf was erg hardhorend, om niet te zeggen praktisch doof. Ze had
een gehoorapparaat dat leek op een grote, koperen pollepel. Het dunne uit
einde hield ze bij haar oor en de bezoeker moest in de lepel praten. Dat had
mijn vrouw, die enkele malen bij hen in huis was geweest, me verteld Jeltje,
die niet al te veel natuurlijk rood op haar wangen had meegekregen kwam er
eens verontwaardigd vandaan. Want ouwe Baaf had haar toegevoegd: "Eet
jij wel genog roombutter, je ziet er maar miezerig uit." "Ze denkt zeker dat ik
in verwachting ben. Waar bemoeit zo'n vrouw zich mee!" was het commen
taar van mijn eega.
Met enig lood in mijn schoenen belde ik aan.
158
