Toen de heren - bestuursleden hoorden hoeveel moest worden betaald voor
papier, type- en stencilwerk, sloegen ze steil achter over. Dat kon Bruin bij
lange na niet trekken. De totale oplage van de Schoolkoerier hield op bij
nummer 1.
Maarmeester Bakker liet zijn schoolkrant - plannen niet los.
Hij had naast zijn baan als schoolhoofd nog een andere inkomstenbron Met
een vriend had hij een aardrijkskundemethode geschreven, die op de scholen
bekend stond als Bakker en Rusch. Het aardrijkskunde onderwijs werd door
hen op een geheel andere manier opgezet dan eerder gebruikelijk was: de
opdreunrijtjes als Hogezand-Sappemeer-Zuidbroek werden verleden tijd,
kaartjes met frisse, sprekende kleuren en verhelderende tekeningetjes deden
hun intrede, in plaats van stilzitten en luisteren moesten de kinderen allerlei
vragen en opdrachten uitwerken, van alleen leervak werd aardrijkskunde
gemaakt tot een doe - vak. Ze waren de eersten die vlak na de oorlog voor
het lagere onderwijs met iets nieuws op de markt kwamen. Vandaar dat de
methode liep als een trein en de auteurs geen windeieren legde
Bakker redeneerde: "Wel, die schoolkrant moet er komen, desnoods betaal
ik het zelf." Hij kocht een schrijfmachine en een stencilapparaat en we start
ten met 'Het ContactHet bestuur betaalde het benodigde papier. School-
157
Meester Bakker..
