In Friesland had ik het nog sterker meegemaakt. In mijn geboortedorp had men zowel een hervormde- als een gereformeerde school. Ook woonden er geen Rooms-katholieke personen We werden grootge bracht met de stelling dat de R.K. kerk dwalende was en er vervloekte afgo derijen op na hield. Al gauw merkte ik dat deze voorlichting niet erg correct was geweest en des te langer ik hier was, des te meer afstand ik nam van hetgeen me op dit punt was geleerd. Op een avond werd er gebeld Een jonge man van een jaar of zeventien achttien, stond op de stoep: Jaap Kansen Binnen vertelde hij plannen te hebben om bij de politie te gaan Hij had dit zelfs al enkele malen geprobeerd en moest dan een soort toelatingsexamen afleggen om bij de opleiding te komen. (Er waren toen diverse grotere plaatsen die zelf hun toekomstige agenten voor de gemeente-politie opleidden) Maar Jaap vond van zichzelf dat hij teveel lagere schoolkennis had vergeten of dat deze indertijd langs hem heen was gegaan (In die jaren bezocht slechts een enkele leerling na de lagere school een ULO of andere school voor voortgezet onderwijs. Nadat de zesde klas was door lopen werd de tuinbouw of ambachtsschool door de jongens en de huishoud school door de meisjes gekozen of men bleef op de lagere school totdat was voldaan aan de leerplicht en men ging daarna vader of moeder helpen. Ik heb Jaap gedurende enige tijd 's avonds weer de beginselen van de Ne derlandse taal bijgebracht en hem verteld, hoe je met breuken en dat soort aangelegenheden om moest springen 'k Hoor hem nog zeggen: "Meester wat hebben ze dat toch leuk uitgedacht met die breuken, het is veel gemak kelijker dan ik vroeger altijd vond Maar het was niet alleen schoolse kost op die avonden Jaap bracht zijn mondharmonica mee. Vermoedelijk deed hij dit omdat hij aan de weet was gekomen dat ik van meester Bakker de dringende raad had gekregen me de kunst van het blokfluit spelen eigen te maken en op die manier te voorko men, dat de kinderen tijdens het zingen wegzakten in de diepte. Jaap speel de voortreffelijk Ons huisdier, een jonge kat, dacht er precies zo over Dat beest sprong bij muzikant Jaap op en liep vervolgens langs zijn ene arm om hoog om vervolgens over zijn schouders en dan langs de andere arm weer naar beneden te gaan. In de tijd dat we nog geen televisie en radio rijk waren, een leuke onderbreking van onze avonden. Maar erg lang duurde de pret niet 153

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 1998 | | pagina 157