In Friesland had ik het nog sterker meegemaakt. In mijn geboortedorp had
men zowel een hervormde- als een gereformeerde school.
Ook woonden er geen Rooms-katholieke personen We werden grootge
bracht met de stelling dat de R.K. kerk dwalende was en er vervloekte afgo
derijen op na hield. Al gauw merkte ik dat deze voorlichting niet erg correct
was geweest en des te langer ik hier was, des te meer afstand ik nam van
hetgeen me op dit punt was geleerd.
Op een avond werd er gebeld Een jonge man van een jaar of zeventien
achttien, stond op de stoep: Jaap Kansen Binnen vertelde hij plannen te
hebben om bij de politie te gaan Hij had dit zelfs al enkele malen geprobeerd
en moest dan een soort toelatingsexamen afleggen om bij de opleiding te
komen. (Er waren toen diverse grotere plaatsen die zelf hun toekomstige
agenten voor de gemeente-politie opleidden) Maar Jaap vond van zichzelf
dat hij teveel lagere schoolkennis had vergeten of dat deze indertijd langs
hem heen was gegaan
(In die jaren bezocht slechts een enkele leerling na de lagere school een ULO
of andere school voor voortgezet onderwijs. Nadat de zesde klas was door
lopen werd de tuinbouw of ambachtsschool door de jongens en de huishoud
school door de meisjes gekozen of men bleef op de lagere school totdat was
voldaan aan de leerplicht en men ging daarna vader of moeder helpen.
Ik heb Jaap gedurende enige tijd 's avonds weer de beginselen van de Ne
derlandse taal bijgebracht en hem verteld, hoe je met breuken en dat soort
aangelegenheden om moest springen 'k Hoor hem nog zeggen: "Meester
wat hebben ze dat toch leuk uitgedacht met die breuken, het is veel gemak
kelijker dan ik vroeger altijd vond
Maar het was niet alleen schoolse kost op die avonden Jaap bracht zijn
mondharmonica mee. Vermoedelijk deed hij dit omdat hij aan de weet was
gekomen dat ik van meester Bakker de dringende raad had gekregen me de
kunst van het blokfluit spelen eigen te maken en op die manier te voorko
men, dat de kinderen tijdens het zingen wegzakten in de diepte. Jaap speel
de voortreffelijk Ons huisdier, een jonge kat, dacht er precies zo over Dat
beest sprong bij muzikant Jaap op en liep vervolgens langs zijn ene arm om
hoog om vervolgens over zijn schouders en dan langs de andere arm weer
naar beneden te gaan. In de tijd dat we nog geen televisie en radio rijk waren,
een leuke onderbreking van onze avonden. Maar erg lang duurde de pret niet
153