Vervolgens gingen we in optocht via Bovenweg en Koornstralaantje naar de
Benedenweg, want daar stond het huis dat men de meester had toegedacht
Toen woonde meester Scharloo daar nog in Hij had een benoeming ergens
in Zuid-Holland aanvaard en was van plan om St Pancras op korte termijn te
verlaten Gedurende zijn Pancrasser periode had hij zijn vrouw verloren en
was met enkele kleine kinderen achtergebleven.
Toen hij ons de bovenverdieping liet zien - de heren bestuursleden zaten be
neden in de woonkamer - merkten we dat zijn werkkring hier ook minder
gelukkig was geweest. Hij plaatste tenminste de nodige kritische opmerkin
gen en zette o a een kanttekening bij mijn benoeming. Hetzelfde was ook
mij opgevallen en hieromtrent wilde ik nog nader spreken met de Pancrasser
bestuursleden.
Bezorgde dit gesprek me een minder prettig gevoel, school - huis en dorp
stonden ons meteen aan
We waren uitgenodigd om na de bezichtiging een kopje koffie te komen
drinken bij meester Bakker Ploeger ging ons vergezellen, Aart Schuur was
van plan om huiswaarts te gaan (Hij woonde in het Zuideinde aan de Bene
denweg, nu woont familielid Gert Leyen daar).
Aart was gewoon om met grote stappen door het leven te gaan, van verre
herkende je hem aan zijn manier van lopen. Bij het afscheid nemen trachtte
hij mij te verleiden tot het nemen van een grote stap Op zijn gemoedelijke
manier zei hij: "Nou meester, je hebt nou alles gezien, school en huis, ik
dacht je moest het nou maar doen Hoewel het ons heel goed toeleek,
hapte ik nog niet toe. Aan Aduard was beloofd hun nog enkele dagen tijd te
gunnen en die belofte wilden we houden
En er was nog iets anders dat me tegenhield. In een jaarboekje werd vermeld
dat de school van St Pancras 121 leerlingen telde. Dat was precies genoeg
voor 4 onderwijzer(s)(essen) Aanwezig waren reeds mijnheer Bakker en de
mij toen nog onbekende juffrouw Bood en juffrouw Verweel Wanneer ik er
bij kwam, was het bestand weer compleet Maarzodra er één leerling
minder zou zijn, was het uit met de pret. Dan moest de school het met 3
leerkrachten doen Ik vond het maar een wankele positie en kon me daarom
de kritiek van mijnheer Scharloo enigszins indenken. Toen we afscheid na
men van de Pancrassers heb ik me dan ook in die geest uitgelaten: Mensen,
het staat ons hier best aan, maar die 121 leerlingen Jullie vertelden wel dat in
138
