Van Anton Ruys ontvingen wij:
EENE BIJZONDERHEID.
Mijn jongen zeide tegen mij:
Wij hebben eenen zeun;
Mijn vader zeide toen heel gauw:
Dat is de vierde Teun!
Het vrouwke van mijn jongen dan
Dat zoogt haar Teuntje fijn;
Een mijne moeder en mijn vrouw
Die mogen er nog zijn.
Als bijzonderheid vermeld ik dit
In de Langedijker krant;
Want 'k denk al zoekt ge een dag in 't rond
Zelfs niet in 't gansche land
Zoudt ge vinden meer
Zoo'n viertal Teunen weer.
Vier Teunen uit de rechte stan,
Zoo een, twee, drie en vier.
En hunne vrouws en Moeders dan
Die leven nog vol tier.
Geboren op Sint-Pankeraas
Zoowel no. een als vier,
En twee en drie op dezelfde plaas
Waar wij allen leven met plezier.
Wij namen steeds zonder gedruisch
Het leven zoo het was;
En onze Familienaam is Ruijs
En hiermee zeg ik pas.
- 89 -
