Buiten, maar ook in ons land heerste cholera.
De courant meldde: 'De Aziatische cholera nadert'.
Omdat men bang was voor besmetting, moesten de kramers,
alvorens ze hier begonnen te venten, eerst bewijzen dat
ze de voorafgaande dertig dagen geen plaatsen hadden
bezocht, waar cholera heerste.
Het publiek werd aangeraden om toch vooral goed
drinkwater te gebruiken. Toen het in juni zo droog werd
en er gebrek aan drinkwater kwam, schreef de pers dat in
het belang van een goede drinkwatervoorziening ook grote
gebouwen, als kerken, een drinkwaterbak behoorden te
hebben, waarvan ieder vrijelijk gebruik moest kunnen
maken
Tevens drong de pers erop aan dat het Geneeskundig
Staatstoezicht zou voorschrijven dat er bij iedere
woning een drinkwaterbak van een bepaalde afmeting zou
moeten zijn.
De mensen werden gewaarschuwd voor vervuilde sloten en
mesthopen
Elders nam men proeven met geneesmiddelen, waarmee
cholera kon worden bedwongen. Gerapporteerd werd dat het
gebruik van dranken met salol, creoline, creosool,
zoutzuur, melkzuur, zwavelzuur, chlorinewater of morfine
weinig baat gaven. Lavementen hielpen iets, evenals
onderhuidse inspuitingen met opgelost keukenzout, kamfer
of morfine. Toch was de eindconclusie dat er tegen
cholera nog geen goed middel was gevonden en men zou
blijven zoeken naar een medicijn, dat de ziektekiemen
wel, maar de andere levensverrichtingen van het lichaam
niet vernietigde.
Bij alle angst en zorg meldde de courant ook een
sensatie-artikel
Een Amerikaanse journalist, Stan Hope genaamd, liet zich
eerst thuis behandelen tegen cholera en reisde
vervolgens naar Hamburg, waar de cholera al heel wat
slachtoffers had gemaakt. Hierover vertelde de courant:
'Den dag bracht hij door met het vervoeren van zieken
naar de speciale bedden voor cholera-lijdersDes nachts
stierven in de zaal, waar hij te bed lag, zijne vier
buren, twee links en twee rechts.
- 60 -
ZIEKTE EN ZEER
